ΣΙΝΑΠΙ
ΣΤΑΥΡΙΛΙΑ ΣΟΥΛΙΑΔΗ.
Μαύρο σινάπι
Η παρατεταμένη χρήση προκαλεί ερεθισμό
Οφείλει τις θεραπευτικές του ιδιότητες στην ουσία σιναπέλαιο που περιέχει.
Είναι γνωστά τα θερμαντικά έμπλαστρα που φτιάχνονται από σινάπι και τοποθετούνται επί της πάσχουσας περιοχής σε περιπτώσεις ισχιαλγίας, ρευματισμών και αρθρίτιδας. Οι ειδικοί συνιστούν προσοχή γιατί η παρατεταμένη επαφή του δέρματος με το σιναπέλαιο είναι πιθανό να προκαλέσει ερεθισμό και φουσκάλες.
Το σινάπι είναι ένα αρχαίο φυτό, η παρουσία του οποίου αναφέρεται και στη Βίβλο, ενώ κατά το παρελθόν χρησιμοποιείτο ευρέως ως μπαχαρικό από τους αρχαίους Ελληνες, τους Ρωμαίους αλλά και λαούς της Κεντρικής Ευρώπης.ΠΩΣ ΒΟΗΘΑΕΙ ΤΟΝ ΑΓΡΟΤΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΗΠΟΥΡΟ
• Το σινάπι έχει πολύ πλούσιο ριζικό σύστημα που φθάνει σε βάθος και αμέτρητα μικρά επιφανειακά ριζίδια, που σπάνε το έδαφος και το κάνουν πορώδες και αφράτο.
• Παράγει μεγάλο όγκο χλωρής μάζας πολύ γρήγορα. Έτσι έχουμε πλούσια φυτική ύλη πρώτης ποιότητας για εδαφοκάλυψη, για χλωρή λίπανση ή για το κομπόστ. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να το κόψουμε την εποχή της ανθοφορίας.
• Επίσης, όταν κοπεί στην άνθηση και ενσωματωθεί, εξυγιαίνει το έδαφος από τους νηματώδεις και τα σιδεροσκούληκα.
• Καλλιεργείται για χλωρή λίπανση μετά από απαιτητικές καλλιέργειες που εξαντλούν το έδαφος.
• Καταπνίγει τα ζιζάνια! Σπέρνουμε πυκνά και το κόβουμε μικρό, όταν φτάσει στα 10 εκ. ύψος, για να μην ξαναβλαστήσει. Έτσι το έδαφος μένει καθαρό και αφράτο για να φυτέψουμε ό,τι θέλουμε.
• Ως συντροφική καλλιέργεια με όλα τα κηπευτικά απωθεί τα σαλιγκάρια!
Η παρατεταμένη χρήση προκαλεί ερεθισμό
Οφείλει τις θεραπευτικές του ιδιότητες στην ουσία σιναπέλαιο που περιέχει.
Είναι γνωστά τα θερμαντικά έμπλαστρα που φτιάχνονται από σινάπι και τοποθετούνται επί της πάσχουσας περιοχής σε περιπτώσεις ισχιαλγίας, ρευματισμών και αρθρίτιδας. Οι ειδικοί συνιστούν προσοχή γιατί η παρατεταμένη επαφή του δέρματος με το σιναπέλαιο είναι πιθανό να προκαλέσει ερεθισμό και φουσκάλες.
Το σινάπι είναι ένα αρχαίο φυτό, η παρουσία του οποίου αναφέρεται και στη Βίβλο, ενώ κατά το παρελθόν χρησιμοποιείτο ευρέως ως μπαχαρικό από τους αρχαίους Ελληνες, τους Ρωμαίους αλλά και λαούς της Κεντρικής Ευρώπης.ΠΩΣ ΒΟΗΘΑΕΙ ΤΟΝ ΑΓΡΟΤΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΗΠΟΥΡΟ
• Το σινάπι έχει πολύ πλούσιο ριζικό σύστημα που φθάνει σε βάθος και αμέτρητα μικρά επιφανειακά ριζίδια, που σπάνε το έδαφος και το κάνουν πορώδες και αφράτο.
• Παράγει μεγάλο όγκο χλωρής μάζας πολύ γρήγορα. Έτσι έχουμε πλούσια φυτική ύλη πρώτης ποιότητας για εδαφοκάλυψη, για χλωρή λίπανση ή για το κομπόστ. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να το κόψουμε την εποχή της ανθοφορίας.
• Επίσης, όταν κοπεί στην άνθηση και ενσωματωθεί, εξυγιαίνει το έδαφος από τους νηματώδεις και τα σιδεροσκούληκα.
• Καλλιεργείται για χλωρή λίπανση μετά από απαιτητικές καλλιέργειες που εξαντλούν το έδαφος.
• Καταπνίγει τα ζιζάνια! Σπέρνουμε πυκνά και το κόβουμε μικρό, όταν φτάσει στα 10 εκ. ύψος, για να μην ξαναβλαστήσει. Έτσι το έδαφος μένει καθαρό και αφράτο για να φυτέψουμε ό,τι θέλουμε.
• Ως συντροφική καλλιέργεια με όλα τα κηπευτικά απωθεί τα σαλιγκάρια!
Ετυμολογία σινάπι < ελληνιστική κοινή σινάπιον, υποκοριστικό του σίναπι, αρχαία ελληνική νάπυ
Ουσιαστικό σινάπι ουδέτερο
1. (βοτανική) γένος φυτών με διεθνή επιστημονική ονομασία Sinapis
2. (ειδικότερα), (λαϊκότροπο) το Sinapis arvensis
3. ο σπόρος μερικών ειδών του γένους Sinapis από τον οποίο παράγεται η μουστάρδα
Φαρμακευτικές ιδιότητες
-Έχει την ιδιότητα να θερμαίνει, να λεπταίνει, να απορροφά προς τα έξω και να καταστέλλει τη φλεγμονή, όταν μασιέται.
-Ο χυμός του, αν ανακατευτεί με υδρομέλι ή κρασόμελο, ενδείκνυται για γαργάρες στις αμυγδαλίτιδες και στις χρόνιες τραχύτητες και στα σκληρώματα του λάρυγγα.
-Αν λιωμένο επαλειφθεί στα ρουθούνια, προκαλεί φτερνίσματα, και επαναφέρει τους επιληπτικούς και τις κατειλημμένες από υστερικούς πνιγμούς.
Ουσιαστικό σινάπι ουδέτερο
1. (βοτανική) γένος φυτών με διεθνή επιστημονική ονομασία Sinapis
2. (ειδικότερα), (λαϊκότροπο) το Sinapis arvensis
3. ο σπόρος μερικών ειδών του γένους Sinapis από τον οποίο παράγεται η μουστάρδα
Φαρμακευτικές ιδιότητες
-Έχει την ιδιότητα να θερμαίνει, να λεπταίνει, να απορροφά προς τα έξω και να καταστέλλει τη φλεγμονή, όταν μασιέται.
-Ο χυμός του, αν ανακατευτεί με υδρομέλι ή κρασόμελο, ενδείκνυται για γαργάρες στις αμυγδαλίτιδες και στις χρόνιες τραχύτητες και στα σκληρώματα του λάρυγγα.
-Αν λιωμένο επαλειφθεί στα ρουθούνια, προκαλεί φτερνίσματα, και επαναφέρει τους επιληπτικούς και τις κατειλημμένες από υστερικούς πνιγμούς.
Έχει ζωηρά κίτρινα άνθη, που σχηματίζουν ταξιανθίες, και τα φύλλα είναι μετρίου μεγέθους που εναλλάσσονται. Τα περισσότερα είδη είναι ζιζάνια των αγρών, όπως το Sinapis avensis (Σινάπι το αρουραίο) κοινώς λαμψάνα – η λαμψάνη του Διοσκουρίδη- ενοχλητικό ζιζάνιο και επιζήμιο, γιατί αναπτύσσεται γρηγορότερα από τα καλλιεργούμενα φυτά και γενικώς τα πνίγει. Το φυτό αυτό φτάνει τα 60 εκατοστά ύψος και έχει σκληρά αγκάθια, και περιέχει μόλις το ένα τρίτο της δραστικής ουσίας του λευκού σιναπιού. Οι καρποί του είναι μακριοί και έχουν 10 –12 σπόρια.
Παλαιότερα, όταν δεν υπήρχαν τα ζιζανιοκτόνα, ήταν συνηθισμένο στους σιτοβολώνες όπου ανάμεσα στο σιτάρι ξεχώριζαν τα κίτρινα άνθη της λαψάνας .
Βιότοπος – περιγραφή:
Το Σινάπι ανήκει στην οικογένεια των Σταυρανθών. Στην περιοχή της Μεσογείου συναντούμε οκτώ είδη από τα οποία πέντε στην ελληνική χλωρίδα.
Το Sinapis avensis (Σινάπι το αρουραίο) κοινώς λαμψάνα – η λαμψάνη του Διοσκουρίδη- ενοχλητικό ζιζάνιο και επιζήμιο, γιατί αναπτύσσεται γρηγορότερα από τα καλλιεργούμενα φυτά και γενικώς τα πνίγει. Το φυτό αυτό περιέχει μόλις το ένα τρίτο της δραστικής ουσίας του λευκού σιναπιού.
Το Sinapis alba ή Brassica alba (Σινάπι το λευκόν) το οποίο συναντούμε με τις ονομασίες πικρίδι, λευκό σινάπι, σινάπι, αγριοσινάπια, σινιάβρη, γλυκοβρούβες ή λαψάνα.
Το Νάπυ ή Σίνηπι του Διοσκουρίδη, το Νάπυ του Θεόφραστου το οποίο χρησιμοποιείται για φαγητό ως άγριο και ονομάζεται και αυτό λαψάνα και το Sinapis nigra ή Brassica nigra (Σινάπι το μέλαν).
Όλα τα φυτά είναι ετήσια, καλλιεργημένα ή αυτοφυή. Οι σπόροι τους αποσταζόμενοι δίνουν λάδι, ενώ οι αλευροποιημένοι σπόροι από το λευκό και το μέλαν σινάπι είναι η βάση για την μουστάρδα.
Είναι πολύ κοινό σε ασβεστώδη εδάφη. Καλλιεργείται κατά τόπους. Στα μέρη αυτά φυτρώνει κατόπιν και μόνο του.
Η Σίναπις η λευκή, είναι αυτοφυής στην Ελλάδα όπου επίσης καλλιεργείται σαν λαχανικό, έχει βλαστό όρθιο, περισσότερο ή λιγότερο τριχωτό, διακλαδιζόμενο, με φύλλα λυροειδή, πτεροσχιδή, τριχωτά. Τα κίτρινα άνθη είναι διατεταγμένα κατά βότρυς και το άρωμά τους θυμίζει βανίλια. Τα άνθη είναι ερμαφρόδιτα και επικονιάζονται από μέλισσες, έντομα και τον αέρα.
Ο καρπός είναι κέρας, τριχωτό, με τρίχες λευκές, υποκυλινδρικό, με ράμφος μακρύ και πλατύ. Τα φύλλα και οι σπόροι του φυτού είναι εδώδιμα. Τα φύλλα έχουν μία πικάντικη γεύση ειδικά αν τρώγονται ωμά. Τα νεαρά φύλλα χρησιμοποιούνται σαν αρωματικό σε σαλάτες ενώ τα μεγαλύτερα φύλλα χρησιμοποιούνται ως λαχανικό.
Ο σπόρος αλέθεται και η σκόνη χρησιμοποιείται σαν καρύκευμα άσπρης μουστάρδας που είναι ηπιότερο από τη μαύρη μουστάρδα.
Παλαιότερα, όταν δεν υπήρχαν τα ζιζανιοκτόνα, ήταν συνηθισμένο στους σιτοβολώνες όπου ανάμεσα στο σιτάρι ξεχώριζαν τα κίτρινα άνθη της λαψάνας .
Βιότοπος – περιγραφή:
Το Σινάπι ανήκει στην οικογένεια των Σταυρανθών. Στην περιοχή της Μεσογείου συναντούμε οκτώ είδη από τα οποία πέντε στην ελληνική χλωρίδα.
Το Sinapis avensis (Σινάπι το αρουραίο) κοινώς λαμψάνα – η λαμψάνη του Διοσκουρίδη- ενοχλητικό ζιζάνιο και επιζήμιο, γιατί αναπτύσσεται γρηγορότερα από τα καλλιεργούμενα φυτά και γενικώς τα πνίγει. Το φυτό αυτό περιέχει μόλις το ένα τρίτο της δραστικής ουσίας του λευκού σιναπιού.
Το Sinapis alba ή Brassica alba (Σινάπι το λευκόν) το οποίο συναντούμε με τις ονομασίες πικρίδι, λευκό σινάπι, σινάπι, αγριοσινάπια, σινιάβρη, γλυκοβρούβες ή λαψάνα.
Το Νάπυ ή Σίνηπι του Διοσκουρίδη, το Νάπυ του Θεόφραστου το οποίο χρησιμοποιείται για φαγητό ως άγριο και ονομάζεται και αυτό λαψάνα και το Sinapis nigra ή Brassica nigra (Σινάπι το μέλαν).
Όλα τα φυτά είναι ετήσια, καλλιεργημένα ή αυτοφυή. Οι σπόροι τους αποσταζόμενοι δίνουν λάδι, ενώ οι αλευροποιημένοι σπόροι από το λευκό και το μέλαν σινάπι είναι η βάση για την μουστάρδα.
Είναι πολύ κοινό σε ασβεστώδη εδάφη. Καλλιεργείται κατά τόπους. Στα μέρη αυτά φυτρώνει κατόπιν και μόνο του.
Η Σίναπις η λευκή, είναι αυτοφυής στην Ελλάδα όπου επίσης καλλιεργείται σαν λαχανικό, έχει βλαστό όρθιο, περισσότερο ή λιγότερο τριχωτό, διακλαδιζόμενο, με φύλλα λυροειδή, πτεροσχιδή, τριχωτά. Τα κίτρινα άνθη είναι διατεταγμένα κατά βότρυς και το άρωμά τους θυμίζει βανίλια. Τα άνθη είναι ερμαφρόδιτα και επικονιάζονται από μέλισσες, έντομα και τον αέρα.
Ο καρπός είναι κέρας, τριχωτό, με τρίχες λευκές, υποκυλινδρικό, με ράμφος μακρύ και πλατύ. Τα φύλλα και οι σπόροι του φυτού είναι εδώδιμα. Τα φύλλα έχουν μία πικάντικη γεύση ειδικά αν τρώγονται ωμά. Τα νεαρά φύλλα χρησιμοποιούνται σαν αρωματικό σε σαλάτες ενώ τα μεγαλύτερα φύλλα χρησιμοποιούνται ως λαχανικό.
Ο σπόρος αλέθεται και η σκόνη χρησιμοποιείται σαν καρύκευμα άσπρης μουστάρδας που είναι ηπιότερο από τη μαύρη μουστάρδα.
Σπόροι μουστάρδας (πάνω αριστερά) μπορούν να κονιοποιηθούν (πάνω δεξιά) για να παρασκευάσουμε διάφορα είδη μουστάρδας, όπως απλή επιτραπέζια φυσικά κεχρωσμένη με κουρκουμά (κέντρο - αριστερά), γλυκιά από τη Βαυαρία (κέντρο - δεξιά). Από την Ντιζόν (κάτω-αριστερά), χοντρόκοκη γαλλική από μαύρους σπόρους(κάτω-δεξιά).
Ορισμός
Γένος αγγειόσπερμων δικότυλων μονοετών φυτών που ανήκει στην τάξη Καππαρώδη και στην οικογένεια των Σταυρανθών/Κραμβοειδών. Πρόκειται για φυτό με φωτεινά κίτρινα άνθη, στους αλευροποιημένους σπόρους του οφείλει την ύπαρξή της η μουστάρδα. Υπάρχουν περίπου 40 διαφορετικές ποικιλίες του φυτού και από αυτές οι περισσότερες είναι ζιζάνια. Οι πιο διαδεδομένες ποικιλίες από τις οποίες δημιουργείται η μουστάρδα είναι η ποικιλία Brassica alba, η Brassica juncea και η Brassica nigra. Ο τύπος alba είναι γνωστός ως λευκός ή κίτρινος σιναπόσπορος, ο τύπος juncea είναι γνωστός ως καφέ σιναπόσπορος και ο τύπος nigra ως μαύρος. Ο λευκός ή κίτρινος σιναπόσπορος προέρχεται από την Ανατολική Μεσόγειο, ο καφέ από τους πρόποδες των Ιμαλαΐων και ο μαύρος από τη Μέση Ανατολή. Εκτός από τη χρήση του στην παρασκευή μουστάρδας το σινάπι είναι μπαχαρικό γενικής χρήσης. Χρησιμοποιείται για τη δημιουργία αρωματικού αιθέριου ελαίου και εμπεριέχεται σε διάφορα φαρμακευτικά προϊόντα όπως αλοιφές και καταπλάσματα.
Χρησιμοποιούμενα μέρη
Σπόροι.
Χρώμα
Κίτρινο, καφέ, λευκό, σκούρο μαύρο.
Ιστορία
Το σινάπι, φυτό με μακραίωνη ιστορία, άφησε το στίγμα του στην ανθρωπότητα αποτελώντας τη βάση για τη δημιουργία της περίφημης μουστάρδας που δίνει νοστιμιά στα φαγητά μας. Η ιστορία του σιναπόσπορου ξεκινάει περίπου το 3000 π.Χ στην Ινδία, όπου αναφέρεται σε σανσκριτικές γραφές της εποχής αυτής. Εκτός από τους Ινδούς και άλλοι αρχαίοι λαοί γνώριζαν το σινάπι και το χρησιμοποιούσαν ως μπαχαρικό, άρτυμα ή φάρμακο.
Στην Αίγυπτο έριχναν σινάπι στο φαγητό τους και μασούσαν ολόκληρους τους σπόρους καθώς έτρωγαν κρέας προκειμένου να βελτιώσουν τη γεύση του. Στην Ευρώπη ήταν ίσως το μοναδικό μπαχαρικό που ήταν γνωστό πριν ακόμα να έρθουν τα υπόλοιπα Ασιατικά μπαχαρικά.
Στην αρχαία Ελλάδα τον 6ο αιώνα π.Χ ο μαθηματικός Πυθαγόρας συνιστούσε το σινάπι ως φάρμακο για τα τσιμπήματα των σκορπιών, ενώ έναν αιώνα αργότερα, ο Ιπποκράτης το χρησιμοποιούσε σε καταπλάσματα και φάρμακα.
Μπορεί να χρησιμοποιούσαν όλοι αυτοί οι λαοί το σινάπι, ωστόσο οι πρώτοι που πειραματίστηκαν με το φυτό ήταν οι Ρωμαίοι. Ανακάτεψαν τους σιναπόσπορους με το μούστο και δημιούργησαν ένα παρασκεύασμα που μοιάζει με τη σημερινή μουστάρδα. Μία συνταγή για μουστάρδα αναφέρεται στο βιβλίο μαγειρικής «Απίκιος» που χρονολογείται στα τέλη του 4ου ή στις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ.
Αργότερα, οι Ρωμαίοι διέδωσαν το σινάπι στη Γαλατία. Οι Γάλλοι καλόγεροι πήραν τη γνώση που είχαν οι Ρωμαίοι για τη μουστάρδα και ξεκίνησαν τη δική τους παραγωγή. Έτσι, η μουστάρδα διαδόθηκε σταδιακά σε όλη την Ευρώπη, εξελίχθηκε ως προς τα συστατικά της και έγινε σήμερα ένα από τα πιο αγαπητά και δημοφιλή αρτύματα.
Προέλευση
Καναδάς, Η.Π.Α, Ευρώπη (Ουγγαρία, Ρουμανία, Τσεχία, Πολωνία, Ουκρανία, Γαλλία, Αγγλία) και Ασία (Ινδία, Κίνα, Νεπάλ, Ιαπωνία).
Γεύση
Οι σπόροι του σιναπιού έχουν πικάντικη γεύση που διαφοροποιείται ανάλογα με το είδος στο οποίο ανήκουν. Οι κίτρινοι σπόροι έχουν την πιο ήπια γεύση από όλους, οι καφέ μεσαία γεύση και οι μαύροι πιο έντονη γεύση.
Χρήσεις
Δίνει πλούσια γεύση στο κρέας, στο ψάρι, στα πουλερικά, στα βρασμένα λαχανικά, στις σάλτσες και στα ντρέσινγκς.
Συνδυασμοί
Συνδυάζεται με μπαχάρι, κάρδαμο, πιπέρι, κανέλα, γαρίφαλο, πάπρικα, τσίλι, κόλιανδρο, κύμινο, μαραθόσπορο, σπόρους τριγωνέλλας, αστεροειδή γλυκάνισο, τζίντζερ και κουρκουμά.
Εύκολο στην καλλιέργεια του, το Σινάπι το Άγριο (Sinapis Arvensis), η λεγόμενη Βρούβα δηλαδή, βρίσκεται σε αφθονία μέσα στην Ελληνική φύση. Όπως μπορούμε να καταλάβουμε, εφόσον υπάρχει σε άγρια μορφή σε αυτή, δύσκολα καλλιεργείται, αλλά μαζεύεται απευθείας από τους αγρούς. Πάρα ταύτα, αξίζει να μελετήσουμε το ιδιαίτερο αυτό φυτό, που μάλιστα είναι γνωστό από τα χρόνια του Ιπποκράτη και που στις μέρες μας, κατέχει μια θέση στην Ελληνική κουζίνα! Ονομάζεται και Μουσταρδιά, αφού εκτός από μια τιτανομέγιστη χορτόσουπα, το φυτό αυτό μας χαρίζει τους μοναδικούς του σπόρους. Οι τελευταίοι, χρησιμοποιούνται φυσικά για την παρασκευή, της γνωστής, Μουστάρδας.
Βοτανικό Όνομα: Σινάπι το Άγριο (Sinapis Arvensis)
Άλλες Ονομασίες: Βρούβα, Μουστάρδα
Οικογένεια: Σταυρανθή (Brassicaceae)
Γένος αγγειόσπερμων δικότυλων μονοετών φυτών που ανήκει στην τάξη Καππαρώδη και στην οικογένεια των Σταυρανθών/Κραμβοειδών. Πρόκειται για φυτό με φωτεινά κίτρινα άνθη, στους αλευροποιημένους σπόρους του οφείλει την ύπαρξή της η μουστάρδα. Υπάρχουν περίπου 40 διαφορετικές ποικιλίες του φυτού και από αυτές οι περισσότερες είναι ζιζάνια. Οι πιο διαδεδομένες ποικιλίες από τις οποίες δημιουργείται η μουστάρδα είναι η ποικιλία Brassica alba, η Brassica juncea και η Brassica nigra. Ο τύπος alba είναι γνωστός ως λευκός ή κίτρινος σιναπόσπορος, ο τύπος juncea είναι γνωστός ως καφέ σιναπόσπορος και ο τύπος nigra ως μαύρος. Ο λευκός ή κίτρινος σιναπόσπορος προέρχεται από την Ανατολική Μεσόγειο, ο καφέ από τους πρόποδες των Ιμαλαΐων και ο μαύρος από τη Μέση Ανατολή. Εκτός από τη χρήση του στην παρασκευή μουστάρδας το σινάπι είναι μπαχαρικό γενικής χρήσης. Χρησιμοποιείται για τη δημιουργία αρωματικού αιθέριου ελαίου και εμπεριέχεται σε διάφορα φαρμακευτικά προϊόντα όπως αλοιφές και καταπλάσματα.
Χρησιμοποιούμενα μέρη
Σπόροι.
Χρώμα
Κίτρινο, καφέ, λευκό, σκούρο μαύρο.
Ιστορία
Το σινάπι, φυτό με μακραίωνη ιστορία, άφησε το στίγμα του στην ανθρωπότητα αποτελώντας τη βάση για τη δημιουργία της περίφημης μουστάρδας που δίνει νοστιμιά στα φαγητά μας. Η ιστορία του σιναπόσπορου ξεκινάει περίπου το 3000 π.Χ στην Ινδία, όπου αναφέρεται σε σανσκριτικές γραφές της εποχής αυτής. Εκτός από τους Ινδούς και άλλοι αρχαίοι λαοί γνώριζαν το σινάπι και το χρησιμοποιούσαν ως μπαχαρικό, άρτυμα ή φάρμακο.
Στην Αίγυπτο έριχναν σινάπι στο φαγητό τους και μασούσαν ολόκληρους τους σπόρους καθώς έτρωγαν κρέας προκειμένου να βελτιώσουν τη γεύση του. Στην Ευρώπη ήταν ίσως το μοναδικό μπαχαρικό που ήταν γνωστό πριν ακόμα να έρθουν τα υπόλοιπα Ασιατικά μπαχαρικά.
Στην αρχαία Ελλάδα τον 6ο αιώνα π.Χ ο μαθηματικός Πυθαγόρας συνιστούσε το σινάπι ως φάρμακο για τα τσιμπήματα των σκορπιών, ενώ έναν αιώνα αργότερα, ο Ιπποκράτης το χρησιμοποιούσε σε καταπλάσματα και φάρμακα.
Μπορεί να χρησιμοποιούσαν όλοι αυτοί οι λαοί το σινάπι, ωστόσο οι πρώτοι που πειραματίστηκαν με το φυτό ήταν οι Ρωμαίοι. Ανακάτεψαν τους σιναπόσπορους με το μούστο και δημιούργησαν ένα παρασκεύασμα που μοιάζει με τη σημερινή μουστάρδα. Μία συνταγή για μουστάρδα αναφέρεται στο βιβλίο μαγειρικής «Απίκιος» που χρονολογείται στα τέλη του 4ου ή στις αρχές του 5ου αιώνα π.Χ.
Αργότερα, οι Ρωμαίοι διέδωσαν το σινάπι στη Γαλατία. Οι Γάλλοι καλόγεροι πήραν τη γνώση που είχαν οι Ρωμαίοι για τη μουστάρδα και ξεκίνησαν τη δική τους παραγωγή. Έτσι, η μουστάρδα διαδόθηκε σταδιακά σε όλη την Ευρώπη, εξελίχθηκε ως προς τα συστατικά της και έγινε σήμερα ένα από τα πιο αγαπητά και δημοφιλή αρτύματα.
Προέλευση
Καναδάς, Η.Π.Α, Ευρώπη (Ουγγαρία, Ρουμανία, Τσεχία, Πολωνία, Ουκρανία, Γαλλία, Αγγλία) και Ασία (Ινδία, Κίνα, Νεπάλ, Ιαπωνία).
Γεύση
Οι σπόροι του σιναπιού έχουν πικάντικη γεύση που διαφοροποιείται ανάλογα με το είδος στο οποίο ανήκουν. Οι κίτρινοι σπόροι έχουν την πιο ήπια γεύση από όλους, οι καφέ μεσαία γεύση και οι μαύροι πιο έντονη γεύση.
Χρήσεις
Δίνει πλούσια γεύση στο κρέας, στο ψάρι, στα πουλερικά, στα βρασμένα λαχανικά, στις σάλτσες και στα ντρέσινγκς.
Συνδυασμοί
Συνδυάζεται με μπαχάρι, κάρδαμο, πιπέρι, κανέλα, γαρίφαλο, πάπρικα, τσίλι, κόλιανδρο, κύμινο, μαραθόσπορο, σπόρους τριγωνέλλας, αστεροειδή γλυκάνισο, τζίντζερ και κουρκουμά.
Εύκολο στην καλλιέργεια του, το Σινάπι το Άγριο (Sinapis Arvensis), η λεγόμενη Βρούβα δηλαδή, βρίσκεται σε αφθονία μέσα στην Ελληνική φύση. Όπως μπορούμε να καταλάβουμε, εφόσον υπάρχει σε άγρια μορφή σε αυτή, δύσκολα καλλιεργείται, αλλά μαζεύεται απευθείας από τους αγρούς. Πάρα ταύτα, αξίζει να μελετήσουμε το ιδιαίτερο αυτό φυτό, που μάλιστα είναι γνωστό από τα χρόνια του Ιπποκράτη και που στις μέρες μας, κατέχει μια θέση στην Ελληνική κουζίνα! Ονομάζεται και Μουσταρδιά, αφού εκτός από μια τιτανομέγιστη χορτόσουπα, το φυτό αυτό μας χαρίζει τους μοναδικούς του σπόρους. Οι τελευταίοι, χρησιμοποιούνται φυσικά για την παρασκευή, της γνωστής, Μουστάρδας.
Βοτανικό Όνομα: Σινάπι το Άγριο (Sinapis Arvensis)
Άλλες Ονομασίες: Βρούβα, Μουστάρδα
Οικογένεια: Σταυρανθή (Brassicaceae)
http://www.ftiaxno.gr/2012/11/blog-post_26.html
https://www.google.gr/search?q=%CE%A3%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CF%80%CE%B9&client=firefox-a&hs=Hsb&rls=org.mozilla:el:official&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ei=6SbuUrWYJ6yl0wXSr4D4Dw&ved=0CCsQsAQ&biw=1360&bih=665
http://el.wiktionary.org/wiki/%CF%83%CE%B9%CE%BD%CE%AC%CF%80%CE%B9
http://www.proionta-tis-fisis.info/?s=%CF%83%CE%B9%CE%BD%CE%AC%CF%80%CE%B9
http://www.herb.gr/index.php/news/Sinapi/
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B9%CE%BD%CE%AC%CF%80%CE%B9
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%BF%CF%85%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%81%CE%B4%CE%B1
http://www.captainspices.gr/encyclopedia/mustard_seed.php
http://www.diakonima.gr/2013/01/14/%CF%83%CE%B9%CE%BD%CE%AC%CF%80%CE%B9-%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%AD%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1/
http://www.anthokipos.com/vasikh-frontida-vskfr/18-chorta-vskfr/26-sinapi-to-agrio-sinapis-arvensis.html
https://www.google.gr/search?q=%CE%A3%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CF%80%CE%B9&client=firefox-a&hs=Hsb&rls=org.mozilla:el:official&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ei=6SbuUrWYJ6yl0wXSr4D4Dw&ved=0CCsQsAQ&biw=1360&bih=665
http://el.wiktionary.org/wiki/%CF%83%CE%B9%CE%BD%CE%AC%CF%80%CE%B9
http://www.proionta-tis-fisis.info/?s=%CF%83%CE%B9%CE%BD%CE%AC%CF%80%CE%B9
http://www.herb.gr/index.php/news/Sinapi/
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CE%B9%CE%BD%CE%AC%CF%80%CE%B9
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%BF%CF%85%CF%83%CF%84%CE%AC%CF%81%CE%B4%CE%B1
http://www.captainspices.gr/encyclopedia/mustard_seed.php
http://www.diakonima.gr/2013/01/14/%CF%83%CE%B9%CE%BD%CE%AC%CF%80%CE%B9-%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%AD%CF%81%CF%89%CE%BC%CE%B1/
http://www.anthokipos.com/vasikh-frontida-vskfr/18-chorta-vskfr/26-sinapi-to-agrio-sinapis-arvensis.html