Λινάρι - Μωραΐδης Αλέξανδρος
επίσημη ονομασία: λινάρι
επιστημονική ονομασία: λίνον
λατινική ονομασία: linum usitatissimus
Περιγραφή.
Αγγειόσπερμο, ποώδες, δικότυλο φυτό που ανήκει στην τάξη λινώδη και στην οικογένεια λινίδες με 230 περίπου είδη στις εύκρατες περιοχές της Μεσογείου.
Τρόπος αξιοποίησης.
Το λινάρι καλλιεργείται για τις κλωστικές ίνες του από τις οποίες κατασκευάζονται λινά νήματα και υφάσματα.
Το δεύτερο σημαντικό προϊόν του είναι ο λιναρόσπορος, με σημαντικές διατροφικές και θεραπευτικές ιδιότητες γνωστές από την αρχαιότητα σε αναφορές από τον Ιπποκράτη και το Γαληνό.
Που φύεται.
Μπορεί να πει κανείς πως το λινάρι καλλιεργείται σε όλη τη γη και περισσότερο στη Ρωσία. Στα ψυχρότερα κλίματα η κλωστή του λιναριού γίνεται λεπτή και το είδος που αποδίδει σε αυτά καλύτερα είναι το ψηλό λινάρι. Σε τέτοια κλίματα και από το είδος αυτό γίνονται τα φίνα λινά υφάσματα και μοιάζουνε με μεταξωτά. Στα ζεστά κλίματα όπως τα δικά μας, κάνει χοντρή κλωστή και το είδος που ευδοκιμεί πιο καλά είναι το κοντό λινάρι.
Καλλιέργεια – συγκομιδή.
Στο χωράφι που θα βάλουμε λινάρι κάνουμε 2 και 3 οργώματα ως τον Οκτώβριο-Νοέμβριο που θα σπαρθεί. Το πρώτο όργωμα γίνεται πιο βαθύ από τα άλλα.
Εκτός από τα δυνατά (πλούσια) χωράφια όλα τα άλλα πρέπει να τα φουσκίζουμε με κοπριά ή με λίπασμα . Όταν το λινάρι φυτρώσει και μεγαλώσει ως μια πιθαμή το βοτανίζουμε και σε περίπτωση που βγάλει το χωράφι πολύ χόρτο το ξανά βοτανίζουμε.
Κατά τον Ιούνιο που ωριμάζει το ξεριζώνουμε ή το θερίζουμε. Το λινάρι που καλλιεργούμε για το σπόρο του, το ξεριζώνουμε όταν ο σπόρος του ωριμάσει καλά, δηλαδή κιτρινίσει. Και το λινάρι που καλλιεργούμε για κλωστή το θερίζουμε πριν ωριμάσει ο σπόρος του.
Το λινάρι που θα βάλουμε να σαπίσει για να βγάλουμε κλωστή το αλωνίζουμε με κόπανο χτυπώντας τις φούντες του. Και το λινάρι που καλλιεργούμε μονάχα για σπόρο το αλωνίζουμε όπως το σιτάρι.
Στις περισσότερες περιοχές το λινάρι φυτεύεται κάθε 5 χρόνια στο ίδιο χωράφι γιατί είναι ιδιαίτερα απαιτητικό στην άντληση θρεπτικών ουσιών από το έδαφος με συνέπεια την εξάντληση του εδάφους
Επεξεργασία.
Για να βγάλουμε κλωστή από το λινάρι πρέπει, αφού το ξηράνουμε και το αλωνίσουμε, να το βάλουμε 8-10 ημέρες στο νερό να σαπίσει. Το σάπισμα ή μούσκεμα του λιναριού μπορεί να γίνει και μέσα σε βαλτόνερο, για να γίνει όμως καλύτερη η ποιότητα του πρέπει να μπει σε καθαρό νερό. Το νερό πρέπει να σκεπάζει το λινάρι που χρειάζεται να σαπίσει 10-14 ημέρες, αναλόγως της θερμοκρασίας του νερού και του αέρα. Όταν τρίβεται και μένουν οι κλωστές στα δάχτυλα έχει σαπίσει όσο πρέπει, το βγάζουν από το νερό και το απλώνουν 10-15 ημέρες στον ήλιο.
Για να βγει το λινέλαιο καθαρίζομε πρώτα το σπόρο, μετά τον αλέθουμε και τελευταία τον θερμαίνουμε με ατμό για να γίνει χυλός και να πιεστεί.
Στα εργοστάσια που βγάζουν λάδι αλέθοντας και στύβοντας τον λιναρόσπορο οι πίτες που μένουνε (τα τσίπουρα) χρησιμοποιούνται από τους κτηνοτρόφους γιατί είναι ιδιαίτερα θρεπτική τροφή για όλα τα ζώα.
Χρησιμότητα.
Τα υφάσματα που παράγονται από το λινάρι είναι τα γνωστά λινά υφάσματα, εξαιρετικής ποιότητας. Οι ίνες του λιναριού έχουν μικρή ελαστικότητα και σκληρή υφή, είναι εξαιρετικά δροσερά επειδή το λινάρι έχει τη δυνατότητα να απορροφά και να απελευθερώνει υγρασία. Τα υφάσματα από λινάρι εκτός από την παραγωγή ρούχων χρησιμοποιούνται για την επένδυση των επίπλων. Κατώτερης ποιότητας λινάρια χρησιμοποιούνται στην κατασκευή σάκων και διάφορων μουσαμάδων. Τα υπολείμματα τους χρησιμοποιούνται στη χαρτοποιία στην κατασκευή χαρτιών πολυτελείας, επιστολογραφίας κ.λπ.
Ο λιναρόσπορος έχει σημαντικές διατροφικές και θεραπευτικές ιδιότητες γνωστές από την αρχαιότητα, περιέχει πολλές βιταμίνες, ιδίως του συμπλέγματος Β.
Ο λιναρόσπορος περιέχει 25-40% λινέλαιο. Το λινέλαιο είναι εύκολο στη χρήση του και η περιεκτικότητά του σε ω-3 είναι πολύ υψηλή. Το καθαρό λινέλαιο μπορεί να προστεθεί σε φαγητά. Είναι όμως προϊόν το οποίο οξειδώνεται και ταγγίζει πολύ γρήγορα και πρέπει να φυλάσσεται επιμελώς. Το χρώμα του είναι κίτρινο, η θερμοκρασία πήξεώς του είναι οι -20 βαθμοί Κελσίου ενώ τα κατάλοιπα μετά την εξαγωγή του λινελαίου χρησιμοποιούνται ως προσμίξεις σε ζωοτροφές.
Η λαϊκή ιατρική, η οποία ανέδειξε πρώτη ως ένα βαθμό τις φαρμακευτικές ιδιότητες του λιναρόσπορου, σήμερα ενισχύεται από τη σύγχρονη ιατρική, καθώς και από τη διατροφική έρευνα αναδεικνύεται ο λιναρόσπορος και τα προϊόντα του ως πολύτιμα διατροφικά-φαρμακευτικά προϊόντα που δικαιώνουν την αρχή του Ιπποκράτη: Η τροφή σου το φάρμακό σου και το φάρμακό σου η τροφή σου.
περιεκτικότητες:
Θερμίδες: 534.0 (Kcal)
Υδατάνθρακες: 28,8γρ.
Σάκχαρα: 1,5γρ.
Διαιτητικές ίνες: 27,8γρ.
Λίπη: 42,1γρ.
Πρωτεΐνες: 18,3γρ.
Θιαμίνη (Βιταμίνη Β1): 1,6 mg
Ριβοφλαβίνη (Βιταμίνη Β2): 0,161 mg
Νιασίνη (Βιταμίνη Β3): 9,08 mg
Παντοθενικό οξύ (Βιταμίνη Β5): 0,985 mg
Βιταμίνη Β6: 0,473 mg
Φολικό οξύ (Βιταμίνη Β9): 0,0 mg
Βιταμίνη C: 0,6 mg
Σίδηρος: 5,73 mg
Μαγνήσιο: 392,0 mg
Φωσφόρος: 642,0 mg
Κάλιο: 813,0 mg
Ψευδάργυρος: 4,34 mg
Παράλληλες πληροφορίες
Ιστορικά.
Πόσο παλιά ο άνθρωπος χρησιμοποίησε το φυτό αυτό δεν μπορεί να πει κανείς με σιγουριά. Για πάρα πολλά χρόνια γνωρίζαμε ότι αρχαιολογικές έρευνες επιβεβαίωσαν την ύπαρξη σπόρων και λινών υφασμάτων στη Βαβυλώνα (7.000π.Χ) και σε πόλεις των Άλπεων (5.000 π.Χ.). Στην Αίγυπτο το 3400 π.Χ. κατασκεύαζαν υφάσματα και ρούχα από λινάρι. Στις πυραμίδες μερικές από τις μούμιες ήταν τυλιγμένες με λεπτές λωρίδες από λινό ύφασμα.
Φέτος όμως ( 2013 ) τον Σεπτέμβριο, ανακοινώθηκε ότι το Λινάρι χρησιμοποιούνταν από τους προϊστορικούς ανθρώπους πριν 34.000 χρόνια!
Την ανακοίνωση έκανε στις αρχές Σεπτεμβρίου στις ΗΠΑ εκπρόσωπος Αμερικανών και Γεωργιανών αρχαιολόγων και παλαιοβιολόγων οι οποίοι βρήκαν τα αποδεικτικά στοιχεία κατά τη διάρκεια έρευνας σε σπηλιά στην Γεωργία.
Πρόκειται για τις πιο παλιές, επεξεργασμένες από τους προϊστορικούς ανθρώπους ίνες που έχουν βρεθεί.
Πρόκειται για άγριο λινάρι, μη καλλιεργημένο, που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να φτιάξουν ύφασμα, κλωστές, ρούχα, σχοινιά και καλάθια, σύμφωνα με την ανακοίνωση των ερευνητών που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό περιοδικό Science. Στην Ελλάδα εισήχθη από την Κολχίδα, μετά την εποχή του Ηροδότου. Ήταν γνωστό ως κλωστικό φυτό με το όνομα λίνον. Οι φαρμακευτικές ιδιότητες των σπόρων του λιναριού ήταν γνωστές στους αρχαίους Έλληνες. Ο Ιπποκράτης, όπως και ο Θεόφραστος (5ος και 4ος αιώνας), τους συνιστούσε για φλεγμονές των βλεννογόνων. Ο Διοσκουρίδης (1ος αιώνας π.Χ) αναφέρεται στις μαλακτικές του ιδιότητες.
Το πιο ακριβό ύφασμα.
Λαμπερό λινάρι ονόμαζαν ένα εξαιρετικά σπάνιο ύφασμα από μικρές κλωστές, το οποίο κόστιζε όσο και τα μαργαριτάρια. Ο λόγος, ότι ήταν πυρίμαχο, γι αυτό και λεγόταν «άσβεστον λινόν».Υποτίθεται ότι προερχόταν από ένα φυτό που φύτρωνε στις ερήμους της Ινδίας.
Λαογραφία.
γνωμικό
“Απου τρώει το λινόσπορο, τρώει το πουκάμισο του” «Στην Κατοχή, θυμάμαι ( καθότι Προπολεμικός ο Γράφων ) που όλοι μας τότε είχαμε σπόρο από Λινάρι το οποίο σπέρναμε, τον θερίζαμε, τον κλώθαμε, και από εκείνο το φυτό ύφαιναν οι γυναίκες πουκάμισα. Με την μεγάλη κρίση όμως -τότε- τρώγαμε τον σπόρο για ψωμί μια που το ψωμί ήταν είδος πολυτελείας. Μα έλα που και το πουκάμισο -για ‘κείνη την εποχή- ήταν είδος πολυτελείας… Γι’ αυτό οι μεγαλύτεροι μας είχανε βγάλει το γνωμικό στην Γλώσσα τους: “Άπου τρώει τον Λινόσπορο, τρώει το πουκάμισο του”.»
γλωσσοδέτης
"νερό, λινάρι, νερολίναρο, νεροκαθαρολίναρο"
μια ακόμη χρήση στην αρχαιότητα
Η περιγραφή του Οππιανού για ψάρεμα με «ακίνητο» δίχτυ είναι επίσης ενδιαφέρουσα για ότι αφορά την αρχαιότητα:
«Οι αλιείς τοποθετούν πολύ ελαφρά δίχτυα από κατεργασμένο λινάρι κυκλικά, καθώς χτυπούν βίαια την επιφάνεια της θάλασσας με τα κουπιά τους και σχηματίζουν μια δίνη γύρω από τις άκρες του κύκλου με το δίχτυ. Από τα χτυπήματα των κουπιών και το θόρυβο που κάνουν τα ψάρια τρομοκρατούνται και τρέχουν πάνω στο στάσιμο δίχτυ».
αναφορά σε τραγούδι
Στίχοι: Lizzi Roberto
Μουσική: Lizzi Roberto
Πρώτη εκτέλεση: Ghetonia
Άλλες ερμηνείες: Ν. Πορτοκάλογλου & Encardia
Sta korafaissu ssianonna linari
Ce 'delrampise mesa sto chloro,
Sekundu motti skonnete o fengari
Atto krovattitu orio, parfeto.
Από τα ελληνικά της Κάτω Ιταλίας... Αγαπημένο!
Στο χωραφάκι σου μάζευα λινάρι
και άστραψε μέσα στο πράσινο,
όπως όταν σηκώνεται το φεγγάρι
απ το κρεβάτι του, ωραίο, λαμπρό.
Ιστοσελίδες.
Wikipedia.com
Alekati.gr
Pontos-news.gr
Diaitologia.gr
Herb.gr
Stixo-mythia.blogspot.com
Grparadosi.com
Kindykids.gr
Valtadoreioenvironmental.blogspot.com
Agonaskritis.gr
Εργασία:
Αλέξανδρος Μωραΐδης
επίσημη ονομασία: λινάρι
επιστημονική ονομασία: λίνον
λατινική ονομασία: linum usitatissimus
Περιγραφή.
Αγγειόσπερμο, ποώδες, δικότυλο φυτό που ανήκει στην τάξη λινώδη και στην οικογένεια λινίδες με 230 περίπου είδη στις εύκρατες περιοχές της Μεσογείου.
Τρόπος αξιοποίησης.
Το λινάρι καλλιεργείται για τις κλωστικές ίνες του από τις οποίες κατασκευάζονται λινά νήματα και υφάσματα.
Το δεύτερο σημαντικό προϊόν του είναι ο λιναρόσπορος, με σημαντικές διατροφικές και θεραπευτικές ιδιότητες γνωστές από την αρχαιότητα σε αναφορές από τον Ιπποκράτη και το Γαληνό.
Που φύεται.
Μπορεί να πει κανείς πως το λινάρι καλλιεργείται σε όλη τη γη και περισσότερο στη Ρωσία. Στα ψυχρότερα κλίματα η κλωστή του λιναριού γίνεται λεπτή και το είδος που αποδίδει σε αυτά καλύτερα είναι το ψηλό λινάρι. Σε τέτοια κλίματα και από το είδος αυτό γίνονται τα φίνα λινά υφάσματα και μοιάζουνε με μεταξωτά. Στα ζεστά κλίματα όπως τα δικά μας, κάνει χοντρή κλωστή και το είδος που ευδοκιμεί πιο καλά είναι το κοντό λινάρι.
Καλλιέργεια – συγκομιδή.
Στο χωράφι που θα βάλουμε λινάρι κάνουμε 2 και 3 οργώματα ως τον Οκτώβριο-Νοέμβριο που θα σπαρθεί. Το πρώτο όργωμα γίνεται πιο βαθύ από τα άλλα.
Εκτός από τα δυνατά (πλούσια) χωράφια όλα τα άλλα πρέπει να τα φουσκίζουμε με κοπριά ή με λίπασμα . Όταν το λινάρι φυτρώσει και μεγαλώσει ως μια πιθαμή το βοτανίζουμε και σε περίπτωση που βγάλει το χωράφι πολύ χόρτο το ξανά βοτανίζουμε.
Κατά τον Ιούνιο που ωριμάζει το ξεριζώνουμε ή το θερίζουμε. Το λινάρι που καλλιεργούμε για το σπόρο του, το ξεριζώνουμε όταν ο σπόρος του ωριμάσει καλά, δηλαδή κιτρινίσει. Και το λινάρι που καλλιεργούμε για κλωστή το θερίζουμε πριν ωριμάσει ο σπόρος του.
Το λινάρι που θα βάλουμε να σαπίσει για να βγάλουμε κλωστή το αλωνίζουμε με κόπανο χτυπώντας τις φούντες του. Και το λινάρι που καλλιεργούμε μονάχα για σπόρο το αλωνίζουμε όπως το σιτάρι.
Στις περισσότερες περιοχές το λινάρι φυτεύεται κάθε 5 χρόνια στο ίδιο χωράφι γιατί είναι ιδιαίτερα απαιτητικό στην άντληση θρεπτικών ουσιών από το έδαφος με συνέπεια την εξάντληση του εδάφους
Επεξεργασία.
Για να βγάλουμε κλωστή από το λινάρι πρέπει, αφού το ξηράνουμε και το αλωνίσουμε, να το βάλουμε 8-10 ημέρες στο νερό να σαπίσει. Το σάπισμα ή μούσκεμα του λιναριού μπορεί να γίνει και μέσα σε βαλτόνερο, για να γίνει όμως καλύτερη η ποιότητα του πρέπει να μπει σε καθαρό νερό. Το νερό πρέπει να σκεπάζει το λινάρι που χρειάζεται να σαπίσει 10-14 ημέρες, αναλόγως της θερμοκρασίας του νερού και του αέρα. Όταν τρίβεται και μένουν οι κλωστές στα δάχτυλα έχει σαπίσει όσο πρέπει, το βγάζουν από το νερό και το απλώνουν 10-15 ημέρες στον ήλιο.
Για να βγει το λινέλαιο καθαρίζομε πρώτα το σπόρο, μετά τον αλέθουμε και τελευταία τον θερμαίνουμε με ατμό για να γίνει χυλός και να πιεστεί.
Στα εργοστάσια που βγάζουν λάδι αλέθοντας και στύβοντας τον λιναρόσπορο οι πίτες που μένουνε (τα τσίπουρα) χρησιμοποιούνται από τους κτηνοτρόφους γιατί είναι ιδιαίτερα θρεπτική τροφή για όλα τα ζώα.
Χρησιμότητα.
Τα υφάσματα που παράγονται από το λινάρι είναι τα γνωστά λινά υφάσματα, εξαιρετικής ποιότητας. Οι ίνες του λιναριού έχουν μικρή ελαστικότητα και σκληρή υφή, είναι εξαιρετικά δροσερά επειδή το λινάρι έχει τη δυνατότητα να απορροφά και να απελευθερώνει υγρασία. Τα υφάσματα από λινάρι εκτός από την παραγωγή ρούχων χρησιμοποιούνται για την επένδυση των επίπλων. Κατώτερης ποιότητας λινάρια χρησιμοποιούνται στην κατασκευή σάκων και διάφορων μουσαμάδων. Τα υπολείμματα τους χρησιμοποιούνται στη χαρτοποιία στην κατασκευή χαρτιών πολυτελείας, επιστολογραφίας κ.λπ.
Ο λιναρόσπορος έχει σημαντικές διατροφικές και θεραπευτικές ιδιότητες γνωστές από την αρχαιότητα, περιέχει πολλές βιταμίνες, ιδίως του συμπλέγματος Β.
Ο λιναρόσπορος περιέχει 25-40% λινέλαιο. Το λινέλαιο είναι εύκολο στη χρήση του και η περιεκτικότητά του σε ω-3 είναι πολύ υψηλή. Το καθαρό λινέλαιο μπορεί να προστεθεί σε φαγητά. Είναι όμως προϊόν το οποίο οξειδώνεται και ταγγίζει πολύ γρήγορα και πρέπει να φυλάσσεται επιμελώς. Το χρώμα του είναι κίτρινο, η θερμοκρασία πήξεώς του είναι οι -20 βαθμοί Κελσίου ενώ τα κατάλοιπα μετά την εξαγωγή του λινελαίου χρησιμοποιούνται ως προσμίξεις σε ζωοτροφές.
Η λαϊκή ιατρική, η οποία ανέδειξε πρώτη ως ένα βαθμό τις φαρμακευτικές ιδιότητες του λιναρόσπορου, σήμερα ενισχύεται από τη σύγχρονη ιατρική, καθώς και από τη διατροφική έρευνα αναδεικνύεται ο λιναρόσπορος και τα προϊόντα του ως πολύτιμα διατροφικά-φαρμακευτικά προϊόντα που δικαιώνουν την αρχή του Ιπποκράτη: Η τροφή σου το φάρμακό σου και το φάρμακό σου η τροφή σου.
περιεκτικότητες:
Θερμίδες: 534.0 (Kcal)
Υδατάνθρακες: 28,8γρ.
Σάκχαρα: 1,5γρ.
Διαιτητικές ίνες: 27,8γρ.
Λίπη: 42,1γρ.
Πρωτεΐνες: 18,3γρ.
Θιαμίνη (Βιταμίνη Β1): 1,6 mg
Ριβοφλαβίνη (Βιταμίνη Β2): 0,161 mg
Νιασίνη (Βιταμίνη Β3): 9,08 mg
Παντοθενικό οξύ (Βιταμίνη Β5): 0,985 mg
Βιταμίνη Β6: 0,473 mg
Φολικό οξύ (Βιταμίνη Β9): 0,0 mg
Βιταμίνη C: 0,6 mg
Σίδηρος: 5,73 mg
Μαγνήσιο: 392,0 mg
Φωσφόρος: 642,0 mg
Κάλιο: 813,0 mg
Ψευδάργυρος: 4,34 mg
Παράλληλες πληροφορίες
Ιστορικά.
Πόσο παλιά ο άνθρωπος χρησιμοποίησε το φυτό αυτό δεν μπορεί να πει κανείς με σιγουριά. Για πάρα πολλά χρόνια γνωρίζαμε ότι αρχαιολογικές έρευνες επιβεβαίωσαν την ύπαρξη σπόρων και λινών υφασμάτων στη Βαβυλώνα (7.000π.Χ) και σε πόλεις των Άλπεων (5.000 π.Χ.). Στην Αίγυπτο το 3400 π.Χ. κατασκεύαζαν υφάσματα και ρούχα από λινάρι. Στις πυραμίδες μερικές από τις μούμιες ήταν τυλιγμένες με λεπτές λωρίδες από λινό ύφασμα.
Φέτος όμως ( 2013 ) τον Σεπτέμβριο, ανακοινώθηκε ότι το Λινάρι χρησιμοποιούνταν από τους προϊστορικούς ανθρώπους πριν 34.000 χρόνια!
Την ανακοίνωση έκανε στις αρχές Σεπτεμβρίου στις ΗΠΑ εκπρόσωπος Αμερικανών και Γεωργιανών αρχαιολόγων και παλαιοβιολόγων οι οποίοι βρήκαν τα αποδεικτικά στοιχεία κατά τη διάρκεια έρευνας σε σπηλιά στην Γεωργία.
Πρόκειται για τις πιο παλιές, επεξεργασμένες από τους προϊστορικούς ανθρώπους ίνες που έχουν βρεθεί.
Πρόκειται για άγριο λινάρι, μη καλλιεργημένο, που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να φτιάξουν ύφασμα, κλωστές, ρούχα, σχοινιά και καλάθια, σύμφωνα με την ανακοίνωση των ερευνητών που δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό περιοδικό Science. Στην Ελλάδα εισήχθη από την Κολχίδα, μετά την εποχή του Ηροδότου. Ήταν γνωστό ως κλωστικό φυτό με το όνομα λίνον. Οι φαρμακευτικές ιδιότητες των σπόρων του λιναριού ήταν γνωστές στους αρχαίους Έλληνες. Ο Ιπποκράτης, όπως και ο Θεόφραστος (5ος και 4ος αιώνας), τους συνιστούσε για φλεγμονές των βλεννογόνων. Ο Διοσκουρίδης (1ος αιώνας π.Χ) αναφέρεται στις μαλακτικές του ιδιότητες.
Το πιο ακριβό ύφασμα.
Λαμπερό λινάρι ονόμαζαν ένα εξαιρετικά σπάνιο ύφασμα από μικρές κλωστές, το οποίο κόστιζε όσο και τα μαργαριτάρια. Ο λόγος, ότι ήταν πυρίμαχο, γι αυτό και λεγόταν «άσβεστον λινόν».Υποτίθεται ότι προερχόταν από ένα φυτό που φύτρωνε στις ερήμους της Ινδίας.
Λαογραφία.
γνωμικό
“Απου τρώει το λινόσπορο, τρώει το πουκάμισο του” «Στην Κατοχή, θυμάμαι ( καθότι Προπολεμικός ο Γράφων ) που όλοι μας τότε είχαμε σπόρο από Λινάρι το οποίο σπέρναμε, τον θερίζαμε, τον κλώθαμε, και από εκείνο το φυτό ύφαιναν οι γυναίκες πουκάμισα. Με την μεγάλη κρίση όμως -τότε- τρώγαμε τον σπόρο για ψωμί μια που το ψωμί ήταν είδος πολυτελείας. Μα έλα που και το πουκάμισο -για ‘κείνη την εποχή- ήταν είδος πολυτελείας… Γι’ αυτό οι μεγαλύτεροι μας είχανε βγάλει το γνωμικό στην Γλώσσα τους: “Άπου τρώει τον Λινόσπορο, τρώει το πουκάμισο του”.»
γλωσσοδέτης
"νερό, λινάρι, νερολίναρο, νεροκαθαρολίναρο"
μια ακόμη χρήση στην αρχαιότητα
Η περιγραφή του Οππιανού για ψάρεμα με «ακίνητο» δίχτυ είναι επίσης ενδιαφέρουσα για ότι αφορά την αρχαιότητα:
«Οι αλιείς τοποθετούν πολύ ελαφρά δίχτυα από κατεργασμένο λινάρι κυκλικά, καθώς χτυπούν βίαια την επιφάνεια της θάλασσας με τα κουπιά τους και σχηματίζουν μια δίνη γύρω από τις άκρες του κύκλου με το δίχτυ. Από τα χτυπήματα των κουπιών και το θόρυβο που κάνουν τα ψάρια τρομοκρατούνται και τρέχουν πάνω στο στάσιμο δίχτυ».
αναφορά σε τραγούδι
Στίχοι: Lizzi Roberto
Μουσική: Lizzi Roberto
Πρώτη εκτέλεση: Ghetonia
Άλλες ερμηνείες: Ν. Πορτοκάλογλου & Encardia
Sta korafaissu ssianonna linari
Ce 'delrampise mesa sto chloro,
Sekundu motti skonnete o fengari
Atto krovattitu orio, parfeto.
Από τα ελληνικά της Κάτω Ιταλίας... Αγαπημένο!
Στο χωραφάκι σου μάζευα λινάρι
και άστραψε μέσα στο πράσινο,
όπως όταν σηκώνεται το φεγγάρι
απ το κρεβάτι του, ωραίο, λαμπρό.
Ιστοσελίδες.
Wikipedia.com
Alekati.gr
Pontos-news.gr
Diaitologia.gr
Herb.gr
Stixo-mythia.blogspot.com
Grparadosi.com
Kindykids.gr
Valtadoreioenvironmental.blogspot.com
Agonaskritis.gr
Εργασία:
Αλέξανδρος Μωραΐδης