Δάφνη - Αυγερινού Κατερίνα
ΔΑΦΝΗ ΦΥΤΟ
Βασίλειο:Φυτά (Plantae)
Συνομοταξία:Αγγειόσπερμα (Magnoliophyta)
Ομοταξία:Δικοτυλήδονα (Magnoliopsida)
Υφομοταξία:Μαγνολιίδες (Magnoliidae)
Τάξη:Δαφνώδη (Laurales)
Οικογένεια:Δαφνοειδή (Lauraceae)
Γένος:Δάφνη
(Laurus)
Βασίλειο:Φυτά (Plantae)
Συνομοταξία:Αγγειόσπερμα (Magnoliophyta)
Ομοταξία:Δικοτυλήδονα (Magnoliopsida)
Υφομοταξία:Μαγνολιίδες (Magnoliidae)
Τάξη:Δαφνώδη (Laurales)
Οικογένεια:Δαφνοειδή (Lauraceae)
Γένος:Δάφνη
(Laurus)
ΕΡΓΑΣΙΑ
Λίγα λόγια για τη δάφνη
Η δάφνη (επιστ.: Δάφνη
η ευγενής, Laurus
nobilis) είναι ένα αρωματικό φυτό της οικογένειας των Δαφνοειδών.Ανήκει στο γένος Δάφνη. Στην Ελλάδα
απαντάται και αυτοφυής. Επίσης, στον ελληνικό χώρο καλλιεργείται και η δάφνη
του Απόλλωνα, γνωστή με τα λαϊκά ονόματα βαγιά,δάφνη, δαφνολιά και φυλλάδα.Δεν είναι γνωστή η ετήσια
παγκόσμια κατανάλωση φύλλων δάφνης. Μόνο στην Ελλάδα εξάγονται περί τους 200
τόνους ετησίως.
Περιγραφή
Είναι θάμνος ή μικρό δέντρο. Τα φύλλα του είναι εναλλασσόμενα, ακέραια, λογχοειδή,
βαθυπράσινα με μικρό μίσχο και με ελαφρά κυματοειδή μορφή. Η οσμή τους είναι
αρωματική και η γεύση τους είναι λίγο πικρή. Τα άνθη βγαίνουν το Μάρτιο με
Απρίλιο. Ο καρπός είναι δρύπη με σαρκώδες περικάρπιο και μεγάλο σπέρμα. Το χρώμα
του είναι κυανόμαυρο ή μαύρο όταν ωριμάσει, σχήμα ωοειδές και μέγεθος μικρής
ελιάς. Από τους καρπούς παράγεται το δαφνέλαιο, που έχει μορφή αλοιφής και στη
συνηθισμένη θερμοκρασία είναι πράσινο.
Πολλαπλασιασμός
Το φυτό ευδοκιμεί σε ασβεστολιθικά και καλά αρδευόμενα εδάφη. Ο πολλαπλασιασμός του
γίνεται με σπέρματα , τα οποία σπέρνονται σε σπορεία. Έπειτα από 3-4 μήνες τα
φυτεύουν στο έδαφος και όταν αναπτυχθούν αρκετά τότε μεταφυτεύονται στην
οριστική τους θέση. Εκτός αυτού, η δάφνη πολλαπλασιάζεται και με μοσχεύματα όπως
και με παραφυάδες
Χρήσεις
Τα φύλλα του φυτού χρησιμοποιούνται ως άρτυμα στη μαγειρική (νοστιμίζει
φαγητά όπως τα όσπρια)
και στη συσκευασία ξηρών καρπών, όπως
σύκα ή σταφίδες.
Το αιθέριο
έλαιο που έχουν τα φύλλα και οι καρποί (δαφνέλαιο) χρησιμοποιείται για την
παρασκευή εντομοκτόνων και
παρασιτοκτόνων..
Ιστορικά στοιχεία
Στην Ελλάδα η δάφνη ήταν γνωστή από τα αρχαιότατα χρόνια και γίνεται μνεία γι' αυτήν
στον Όμηρο. Ήταν ιερό δέντρο,αφιερωμένο στο θεό Απόλλωνα. Πρώτα οι Έλληνες και
έπειτα οι Ρωμαίοι συνήθιζαν να στεφανώνουν με κλαδιά δάφνης τους νικητές των
αγώνων. Έτσι, ακόμα και σήμερα η δάφνη ταυτίζεται με τη δόξα, τη νίκη και την
υπεροχή. Στην αρχαιότητα ήταν επίσης γνωστές οι θεραπευτικές της
ιδιότητες
Το φυτό δάφνη - ιστορία
Στην Ελλάδα η δάφνη ήταν γνωστή από τα αρχαιότατα χρόνια και αναφέρεται στον Όμηρο.
Ήταν ιερό δέντρο, αφιερωμένο στο θεό Απόλλωνα. Πρώτα οι Έλληνες και έπειτα οι
Ρωμαίοι συνήθιζαν να στεφανώνουν με κλαδιά δάφνης τους νικητές των αγώνων. Έτσι,
ακόμα και σήμερα η δάφνη ταυτίζεται με τη δόξα, τη νίκη και την υπεροχή. οι
θεραπευτικές της ιδιότητες, είναι γνωστές από την
αρχαιότητα
Βιβλιογραφία
| Βότανα και θεραπείες - herblife.gr http://www.herblife.gr/%CE%B2%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE/%CE%B4%CE%AC%CF%86%CE%BD%CE%B7#ixzz2uSJshxsT
Λίγα λόγια για τη δάφνη
Η δάφνη (επιστ.: Δάφνη
η ευγενής, Laurus
nobilis) είναι ένα αρωματικό φυτό της οικογένειας των Δαφνοειδών.Ανήκει στο γένος Δάφνη. Στην Ελλάδα
απαντάται και αυτοφυής. Επίσης, στον ελληνικό χώρο καλλιεργείται και η δάφνη
του Απόλλωνα, γνωστή με τα λαϊκά ονόματα βαγιά,δάφνη, δαφνολιά και φυλλάδα.Δεν είναι γνωστή η ετήσια
παγκόσμια κατανάλωση φύλλων δάφνης. Μόνο στην Ελλάδα εξάγονται περί τους 200
τόνους ετησίως.
Περιγραφή
Είναι θάμνος ή μικρό δέντρο. Τα φύλλα του είναι εναλλασσόμενα, ακέραια, λογχοειδή,
βαθυπράσινα με μικρό μίσχο και με ελαφρά κυματοειδή μορφή. Η οσμή τους είναι
αρωματική και η γεύση τους είναι λίγο πικρή. Τα άνθη βγαίνουν το Μάρτιο με
Απρίλιο. Ο καρπός είναι δρύπη με σαρκώδες περικάρπιο και μεγάλο σπέρμα. Το χρώμα
του είναι κυανόμαυρο ή μαύρο όταν ωριμάσει, σχήμα ωοειδές και μέγεθος μικρής
ελιάς. Από τους καρπούς παράγεται το δαφνέλαιο, που έχει μορφή αλοιφής και στη
συνηθισμένη θερμοκρασία είναι πράσινο.
Πολλαπλασιασμός
Το φυτό ευδοκιμεί σε ασβεστολιθικά και καλά αρδευόμενα εδάφη. Ο πολλαπλασιασμός του
γίνεται με σπέρματα , τα οποία σπέρνονται σε σπορεία. Έπειτα από 3-4 μήνες τα
φυτεύουν στο έδαφος και όταν αναπτυχθούν αρκετά τότε μεταφυτεύονται στην
οριστική τους θέση. Εκτός αυτού, η δάφνη πολλαπλασιάζεται και με μοσχεύματα όπως
και με παραφυάδες
Χρήσεις
Τα φύλλα του φυτού χρησιμοποιούνται ως άρτυμα στη μαγειρική (νοστιμίζει
φαγητά όπως τα όσπρια)
και στη συσκευασία ξηρών καρπών, όπως
σύκα ή σταφίδες.
Το αιθέριο
έλαιο που έχουν τα φύλλα και οι καρποί (δαφνέλαιο) χρησιμοποιείται για την
παρασκευή εντομοκτόνων και
παρασιτοκτόνων..
Ιστορικά στοιχεία
Στην Ελλάδα η δάφνη ήταν γνωστή από τα αρχαιότατα χρόνια και γίνεται μνεία γι' αυτήν
στον Όμηρο. Ήταν ιερό δέντρο,αφιερωμένο στο θεό Απόλλωνα. Πρώτα οι Έλληνες και
έπειτα οι Ρωμαίοι συνήθιζαν να στεφανώνουν με κλαδιά δάφνης τους νικητές των
αγώνων. Έτσι, ακόμα και σήμερα η δάφνη ταυτίζεται με τη δόξα, τη νίκη και την
υπεροχή. Στην αρχαιότητα ήταν επίσης γνωστές οι θεραπευτικές της
ιδιότητες
Το φυτό δάφνη - ιστορία
Στην Ελλάδα η δάφνη ήταν γνωστή από τα αρχαιότατα χρόνια και αναφέρεται στον Όμηρο.
Ήταν ιερό δέντρο, αφιερωμένο στο θεό Απόλλωνα. Πρώτα οι Έλληνες και έπειτα οι
Ρωμαίοι συνήθιζαν να στεφανώνουν με κλαδιά δάφνης τους νικητές των αγώνων. Έτσι,
ακόμα και σήμερα η δάφνη ταυτίζεται με τη δόξα, τη νίκη και την υπεροχή. οι
θεραπευτικές της ιδιότητες, είναι γνωστές από την
αρχαιότητα
Βιβλιογραφία
- Εκπαιδευτική
Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τ.10, Φυτολογία,
Εκδοτική Αθηνών, σελ. 95-96. - Wikipedia
| Βότανα και θεραπείες - herblife.gr http://www.herblife.gr/%CE%B2%CF%8C%CF%84%CE%B1%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B9%CE%BA%CE%AE/%CE%B4%CE%AC%CF%86%CE%BD%CE%B7#ixzz2uSJshxsT
«Ήρθε ο Λάζαρος ,
ήρθαν τα Βάγια ,
ήρθε η Κυριακή που τρών’
τα ψάρια.
Βάγια ,Βάγια και Βαγιώ,
Τρώνε ψάρι
και κολιό.
Και την
άλλη Κυριακή,
Τρώνε το ψητό τ’αρνί .
Ήρθε ο Λάζαρος
ήρθαν τα
Βάγια,
Ήρθε η Κυριακή που τρων ’τα ψάρια.
Σήκω Λάζαρε και μην
κοιμάσαι,
Ήρθε η μάνα σου από την πόλη,
Σου ’φερε χαρτί και
κομπολόι.
Γράψε Θόδωρε και συ Δημήτρη,
Γράψε Λεμονιά και Κυπαρίσσι.
Το
κοφνάκι μου θέλει αυγά.
Κι η τσεπούλα μου θέλει
λεφτά.
Βάγια
,Βάγια των
Βαγιών,
Τρώνε ψάρι και κολιό
Και την άλλη
Κυριακή
Τρώνε το παχύ τ’αρνί .»
ήρθαν τα Βάγια ,
ήρθε η Κυριακή που τρών’
τα ψάρια.
Βάγια ,Βάγια και Βαγιώ,
Τρώνε ψάρι
και κολιό.
Και την
άλλη Κυριακή,
Τρώνε το ψητό τ’αρνί .
Ήρθε ο Λάζαρος
ήρθαν τα
Βάγια,
Ήρθε η Κυριακή που τρων ’τα ψάρια.
Σήκω Λάζαρε και μην
κοιμάσαι,
Ήρθε η μάνα σου από την πόλη,
Σου ’φερε χαρτί και
κομπολόι.
Γράψε Θόδωρε και συ Δημήτρη,
Γράψε Λεμονιά και Κυπαρίσσι.
Το
κοφνάκι μου θέλει αυγά.
Κι η τσεπούλα μου θέλει
λεφτά.
Βάγια
,Βάγια των
Βαγιών,
Τρώνε ψάρι και κολιό
Και την άλλη
Κυριακή
Τρώνε το παχύ τ’αρνί .»