Πράσο
Καραβασίλης Θεόφιλος Α΄1
Αριστοτέλειο Κολλέγιο
Σχολικό Έτος 2013-2014
Αριστοτέλειο Κολλέγιο
Σχολικό Έτος 2013-2014
Επιστημονική-Λατινική ονομασία: Allium Porum
Αρχαία ονομασία: πράσον
Άλλες ονομασίες: κεντανέ, αμπελόπρασον
Γένος: Άλλιο
Οικογένεια: Λειροειδή
Καταγωγή: Μέση Ανατολή
Αρχαία ονομασία: πράσον
Άλλες ονομασίες: κεντανέ, αμπελόπρασον
Γένος: Άλλιο
Οικογένεια: Λειροειδή
Καταγωγή: Μέση Ανατολή
Ιδιότητες
Ø Αδυνάτισμα
Ø Πρόληψη καρκίνου
Ø Διουρητικό
Ø Ελαφρά καθαρτικό
Ø Κατά:
§ Του αρθριτισμού
§ Της υπερκόπωσης
§ Της φυματίωσης
§ Της ραχίτιδας
§ Της πρόωρης ανάπτυξης
§ Της φαρυγγίτιδας
§ Της λαρυγγίτιδας
§ Της δυσκοιλιότητας
§ Της διάρροιας
§ Του εκζέματος
§ Της ψωρίασης
Ø Βοηθάει τους:
§ Νεφροπαθείς
§ Αρτηριοσκληρωτικούς
§ Καρδιοπαθείς
Οι ευεργετικές ιδιότητες του πράσου έγιναν αρχικά γνωστές από τον Ιπποκράτη και τον Γαληνό.
Ø Πρόληψη καρκίνου
Ø Διουρητικό
Ø Ελαφρά καθαρτικό
Ø Κατά:
§ Του αρθριτισμού
§ Της υπερκόπωσης
§ Της φυματίωσης
§ Της ραχίτιδας
§ Της πρόωρης ανάπτυξης
§ Της φαρυγγίτιδας
§ Της λαρυγγίτιδας
§ Της δυσκοιλιότητας
§ Της διάρροιας
§ Του εκζέματος
§ Της ψωρίασης
Ø Βοηθάει τους:
§ Νεφροπαθείς
§ Αρτηριοσκληρωτικούς
§ Καρδιοπαθείς
Οι ευεργετικές ιδιότητες του πράσου έγιναν αρχικά γνωστές από τον Ιπποκράτη και τον Γαληνό.
Χαρακτηριστικά
· Βολβός 40-50 εκατοστά.
· Στη βάση του βολβού θύσανος με ρίζες που προχωρούν σε μεγάλο βάθος
· Έχει μακρύ στέλεχος που καταλήγει σε μία μεγάλη ταξιανθία, η οποία έχει 300-400 λευκά ή ρόδινα άνθη.
· Ο καρπός του πράσου είναι κάψα και περικλείει πολλά μαύρα σπόρια.
· Η σπορά μπορεί να γίνει είτε απευθείας στο χωράφι, είτε σε ειδικό ψυχρό σπορείο κατά το μήνα Μάρτιο μέχρι τον Ιούνιο.
· Μετά τη σπορά πρέπει να περάσουν 2 – 3 μήνες, μέχρι να βγουν τα φυτάρια.
· Στη βάση του βολβού θύσανος με ρίζες που προχωρούν σε μεγάλο βάθος
· Έχει μακρύ στέλεχος που καταλήγει σε μία μεγάλη ταξιανθία, η οποία έχει 300-400 λευκά ή ρόδινα άνθη.
· Ο καρπός του πράσου είναι κάψα και περικλείει πολλά μαύρα σπόρια.
· Η σπορά μπορεί να γίνει είτε απευθείας στο χωράφι, είτε σε ειδικό ψυχρό σπορείο κατά το μήνα Μάρτιο μέχρι τον Ιούνιο.
· Μετά τη σπορά πρέπει να περάσουν 2 – 3 μήνες, μέχρι να βγουν τα φυτάρια.
Η μεταφύτευση γίνεται τους καλοκαιρινούς μήνες, όχι όμως απευθείας, καθώς τα φυτάρια πρέπει να μείνουν σε ειδικό ξηρό μέρος και να ξεραθούν.
· Η συγκομιδή γίνεται το χειμώνα.
· Το πράσο είναι ανθεκτικό στις χαμηλές θερμοκρασίες και μπορεί να αντέξει και σε θερμοκρασία κοντά στους 0 βαθμούς.
· Η συγκομιδή γίνεται το χειμώνα.
· Το πράσο είναι ανθεκτικό στις χαμηλές θερμοκρασίες και μπορεί να αντέξει και σε θερμοκρασία κοντά στους 0 βαθμούς.
Ποικιλίες
v Καλέμια(Βόρεια Ελλάδα)
v Άργους(κυρίως στην Μακεδονία)
v Αρτάκης(Νότια Ελλάδα)
v Γιγάντια Ιταλίας
v Άργους(κυρίως στην Μακεδονία)
v Αρτάκης(Νότια Ελλάδα)
v Γιγάντια Ιταλίας
Πράσα: Σύμμαχοι στο αδυνάτισμα και στην πρόληψη του καρκίνου
Το πράσο είναι γευστικό λαχανικό με μεγάλη διατροφική και θεραπευτική αξία για τον ανθρώπινο οργανισμό. Παρόλο που στη χώρα μας δε χρησιμοποιείται πολύ, στο εξωτερικό χαίρει μεγάλης εκτίμησης. Ο Ιπποκράτης ήταν ο πρώτος που είχε αναφερθεί στις θεραπευτικές του ιδιότητες.
Τα πράσα είναι εξαιρετική πηγή βιταμινών, φυτικών ινών, μετάλλων και αντιοξειδωτικών συστατικών, ενώ είναι κατάλληλα για ισορροπημένη διατροφή και δίαιτα αφού 100γρ. περιέχουν μόλις 60 θερμίδες. Είναι πλούσια σε βιταμίνες Α, Κ, Ε και C. Περιέχουν απαραίτητα μέταλλα όπως, κάλιο, σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, ψευδάργυρο και σελήνιο.
Η συστηματική κατανάλωση πράσων βοηθά στο αδυνάτισμα και στην καταπολέμηση της κυτταρίτιδας. Έχουν διουρητικές ιδιότητες και θεραπεύουν το πρήξιμο των άνω και κάτω άκρων. Σύμφωνα με έρευνες, το πράσο, έχει πολλές αντικαρκινικές ιδιότητες και βοηθά στην πρόληψη κάποιων μορφών καρκίνου, όπως του προστάτη και τους παχέως εντέρου. Επίσης, θεραπεύει τη φαρυγγίτιδα, βοηθά στην καλή λειτουργία των νεφρών, διευκολύνει τη διαδικασία της χώνεψης και εξαφανίζει γρήγορα τα συμπτώματα της μέθης.
Το πράσο μπορεί να καταναλωθεί ωμό στις σαλάτες, όπως το φρέσκο κρεμμύδι, να μαγειρευτεί με ρύζι ή να συνοδεύσει το κρέας. Οι μήνες Ιανουάριος- Φεβρουάριος- Μάρτιος θεωρούνται οι καλύτεροι για την κατανάλωση των πράσων.
Τα πράσα είναι εξαιρετική πηγή βιταμινών, φυτικών ινών, μετάλλων και αντιοξειδωτικών συστατικών, ενώ είναι κατάλληλα για ισορροπημένη διατροφή και δίαιτα αφού 100γρ. περιέχουν μόλις 60 θερμίδες. Είναι πλούσια σε βιταμίνες Α, Κ, Ε και C. Περιέχουν απαραίτητα μέταλλα όπως, κάλιο, σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, ψευδάργυρο και σελήνιο.
Η συστηματική κατανάλωση πράσων βοηθά στο αδυνάτισμα και στην καταπολέμηση της κυτταρίτιδας. Έχουν διουρητικές ιδιότητες και θεραπεύουν το πρήξιμο των άνω και κάτω άκρων. Σύμφωνα με έρευνες, το πράσο, έχει πολλές αντικαρκινικές ιδιότητες και βοηθά στην πρόληψη κάποιων μορφών καρκίνου, όπως του προστάτη και τους παχέως εντέρου. Επίσης, θεραπεύει τη φαρυγγίτιδα, βοηθά στην καλή λειτουργία των νεφρών, διευκολύνει τη διαδικασία της χώνεψης και εξαφανίζει γρήγορα τα συμπτώματα της μέθης.
Το πράσο μπορεί να καταναλωθεί ωμό στις σαλάτες, όπως το φρέσκο κρεμμύδι, να μαγειρευτεί με ρύζι ή να συνοδεύσει το κρέας. Οι μήνες Ιανουάριος- Φεβρουάριος- Μάρτιος θεωρούνται οι καλύτεροι για την κατανάλωση των πράσων.
Ιστορικά στοιχεία
Λαχανικό γνωστό από την αρχαιότητα. Η καλλιέργεια του αναφέρεται από το 3200 π.Χ. στην 1η Δυναστεία της Αιγύπτου. Οι αρχαίοι Έλληνες και οι αρχαίοι Ρωμαίοι το έτρωγαν υπερβολικά. Τους ήταν μάλιστα γνωστές δύο ποικιλίες του φυτού. Το κεφαλωτόν (porrum capitatum) που έτρωγαν τον βολβό του (κυρίως οι πλούσιοι) και η γηθυλλίς (porrum activum) τα φύλλα της οποίας τα έτρωγαν οι φτωχότερες τάξεις.
Η μαλακτική ιδιότητα του πράσου ήταν γνωστή και στον Αριστοτέλη, ο οποίος το επαινούσε ως ευφωνικό. Τόσο για τον άνθρωπο όσο και για την πέρδικα. Από τον Πλίνιο έγινε γνωστό, όταν ο Νέρων έκανε συχνή χρήση πράσων με λάδι, για να καλυτερεύει την φωνή του. Μερικές μέρες τον μήνα μάλιστα, έτρωγε μόνο πράσο με λάδι, χωρίς ψωμί. Το συνιστούσαν κατά της βραχνάδας σε συνδυασμό με γογγύλια.
Παλιότερα έκαναν ένα σιρόπι ενάντια στην φυματίωση. Στα χωριά το έβραζαν και έπιναν το ζουμί του σαν διουρητικό φάρμακο. Οι τραγουδιστές, οι ψάλτες και οι ρήτορες το χρησιμοποιούσαν πολύ γιατί πίστευαν ότι έκανε καλό στη φωνή τους.
Τα σπέρματα του πράσου κοπανισμένα σε έγχυμα μέσα σε άσπρο κρασί τα χρησιμοποιούσαν σαν διουρητικά και για την θεραπεία της ψαμμιάσεως.
Εξωτερικά χρησιμοποιούσαν τον χυλό του πράσου, μαζί με γάλα ή ροδέλαιο, κατά της ωταλγίας και των εμβοών των ώτων, σε ενσταλάξεις στον έξω ακουστικό πόρο. Ψημένα τα πράσα σε τηγάνι με ξύδι τα συνιστούσαν ως κατάπλασμα στους πλευριτικούς. Το ίδιο κατάπλασμα το χρησιμοποιούσαν εξωτερικά για πόνους του λαιμού. Ψημένα μέσα σε φύλλο λαχανίδας, τα τοποθετούσαν ως κατάπλασμα για την θεραπεία των παρωνυχίδων, των δοθιηνών και των εγκαυμάτων, ακόμα δε και των αιμορροΐδων. Τα πράσα τα χρησιμοποιούσαν ακόμη και ως αντίδοτο σε δηλητηριάσεις μανιταριών.
Στην κινέζικη λαϊκή ιατρική χρησιμοποιείται εσωτερικά υπό μορφή εγχύματος από το φρέσκο φυτό, για τα πρώτα στάδια του κρυολογήματος και στην καταρροή συνοδευμένη με μολύνσεις του αναπνευστικού συστήματος.
Στην Κρήτη το βότανο το αποκαλούν κεντανέ. (τα καλλιεργούμενα κοινά πράσα της αγοράς), αμπελόπρασο ή πράσο. ΄Ήταν δημοφιλές εορταστικό φαΐ το οποίο έφτιαχναν μαζί με σύγκλινα. Παλιότερα οι γυναίκες έβγαιναν στο «πρασολόημα». Μάζευαν τα πράσα και τα έφερναν σε «απυροτσούβαλα» (μικρά τσουβάλια από θειάφι). Τα πράσα τα χρησιμοποιούσαν για εγκαθίσματα στους δύσκολους τοκετούς, από τις πρακτικές μαίες «για να πέσει το λευτέρι» (ο πλακούς).
Η μαλακτική ιδιότητα του πράσου ήταν γνωστή και στον Αριστοτέλη, ο οποίος το επαινούσε ως ευφωνικό. Τόσο για τον άνθρωπο όσο και για την πέρδικα. Από τον Πλίνιο έγινε γνωστό, όταν ο Νέρων έκανε συχνή χρήση πράσων με λάδι, για να καλυτερεύει την φωνή του. Μερικές μέρες τον μήνα μάλιστα, έτρωγε μόνο πράσο με λάδι, χωρίς ψωμί. Το συνιστούσαν κατά της βραχνάδας σε συνδυασμό με γογγύλια.
Παλιότερα έκαναν ένα σιρόπι ενάντια στην φυματίωση. Στα χωριά το έβραζαν και έπιναν το ζουμί του σαν διουρητικό φάρμακο. Οι τραγουδιστές, οι ψάλτες και οι ρήτορες το χρησιμοποιούσαν πολύ γιατί πίστευαν ότι έκανε καλό στη φωνή τους.
Τα σπέρματα του πράσου κοπανισμένα σε έγχυμα μέσα σε άσπρο κρασί τα χρησιμοποιούσαν σαν διουρητικά και για την θεραπεία της ψαμμιάσεως.
Εξωτερικά χρησιμοποιούσαν τον χυλό του πράσου, μαζί με γάλα ή ροδέλαιο, κατά της ωταλγίας και των εμβοών των ώτων, σε ενσταλάξεις στον έξω ακουστικό πόρο. Ψημένα τα πράσα σε τηγάνι με ξύδι τα συνιστούσαν ως κατάπλασμα στους πλευριτικούς. Το ίδιο κατάπλασμα το χρησιμοποιούσαν εξωτερικά για πόνους του λαιμού. Ψημένα μέσα σε φύλλο λαχανίδας, τα τοποθετούσαν ως κατάπλασμα για την θεραπεία των παρωνυχίδων, των δοθιηνών και των εγκαυμάτων, ακόμα δε και των αιμορροΐδων. Τα πράσα τα χρησιμοποιούσαν ακόμη και ως αντίδοτο σε δηλητηριάσεις μανιταριών.
Στην κινέζικη λαϊκή ιατρική χρησιμοποιείται εσωτερικά υπό μορφή εγχύματος από το φρέσκο φυτό, για τα πρώτα στάδια του κρυολογήματος και στην καταρροή συνοδευμένη με μολύνσεις του αναπνευστικού συστήματος.
Στην Κρήτη το βότανο το αποκαλούν κεντανέ. (τα καλλιεργούμενα κοινά πράσα της αγοράς), αμπελόπρασο ή πράσο. ΄Ήταν δημοφιλές εορταστικό φαΐ το οποίο έφτιαχναν μαζί με σύγκλινα. Παλιότερα οι γυναίκες έβγαιναν στο «πρασολόημα». Μάζευαν τα πράσα και τα έφερναν σε «απυροτσούβαλα» (μικρά τσουβάλια από θειάφι). Τα πράσα τα χρησιμοποιούσαν για εγκαθίσματα στους δύσκολους τοκετούς, από τις πρακτικές μαίες «για να πέσει το λευτέρι» (ο πλακούς).
Θεραπευτικές ιδιότητες και ενδείξεις
Είναι βότανο διουρητικό και έχει αξιόλογη δράση σε πάσχοντες από προβλήματα νεφρών, αρτηριοσκληρωτικούς, καρδιοπαθείς, λιθιασικούς, τους πάσχοντες από ισχουρία και υδωπικία. Είναι ακόμη ελαφρά καθαρτικό. Συνίσταται κατά του αρθριτισμού.
Είναι δροσιστικό και χωνευτικό. Λόγω του φωσφορικού οξέως που περιέχει συνίσταται κατά της υπερκόπωσης, της πρόωρης ανάπτυξης, της ραχίτιδας, της φυματίωσης, κατά την περίοδο του θηλασμού κ.α. Το θειοαζωτούχο αιθέριο έλαιο που περιέχει δρα κατά των πνευμονικών νοσημάτων.
Το πράσο περιέχει ένα ιδιαίτερο γλίσχρασμα το οποίο θεραπεύει φαρυγγίτιδες, λαρυγγίτιδες, τραγχειοβρογχίτιδες, οξείες και χρόνιες, σαν ειδικό μαλακτικό και αποχρεμπτικό.
Είναι ορεκτικό, καθαρίζει το αίμα και καταπολεμά τα παράσιτα του εντέρου. Βοηθά στη δυσκοιλιότητα. Μια ολιγοήμερη δίαιτα με πράσα σταματά τη διάρροια και ωφελεί όσους πάσχουν από δερματικές παθήσεις, εκζέματα και ψωρίαση. Ωφελεί στο βήχα, τη χρόνια και οξεία βρογχίτιδα. Για τις καούρες και τις ξινίλες του στομάχου, το έλκος στομάχου ή δωδεκαδακτύλου και τις φλεγμονές του πεπτικού συστήματος, συνίσταται να τρώμε τρυφερά φύλλα πράσου κάθε πρωί. Ο χυμός του πράσου το πρωί αποτοξινώνει τον οργανισμό, ωφελεί το κυκλοφοριακό σύστημα και βοηθά στην αποτοξίνωση των καπνιστών.
Είναι δροσιστικό και χωνευτικό. Λόγω του φωσφορικού οξέως που περιέχει συνίσταται κατά της υπερκόπωσης, της πρόωρης ανάπτυξης, της ραχίτιδας, της φυματίωσης, κατά την περίοδο του θηλασμού κ.α. Το θειοαζωτούχο αιθέριο έλαιο που περιέχει δρα κατά των πνευμονικών νοσημάτων.
Το πράσο περιέχει ένα ιδιαίτερο γλίσχρασμα το οποίο θεραπεύει φαρυγγίτιδες, λαρυγγίτιδες, τραγχειοβρογχίτιδες, οξείες και χρόνιες, σαν ειδικό μαλακτικό και αποχρεμπτικό.
Είναι ορεκτικό, καθαρίζει το αίμα και καταπολεμά τα παράσιτα του εντέρου. Βοηθά στη δυσκοιλιότητα. Μια ολιγοήμερη δίαιτα με πράσα σταματά τη διάρροια και ωφελεί όσους πάσχουν από δερματικές παθήσεις, εκζέματα και ψωρίαση. Ωφελεί στο βήχα, τη χρόνια και οξεία βρογχίτιδα. Για τις καούρες και τις ξινίλες του στομάχου, το έλκος στομάχου ή δωδεκαδακτύλου και τις φλεγμονές του πεπτικού συστήματος, συνίσταται να τρώμε τρυφερά φύλλα πράσου κάθε πρωί. Ο χυμός του πράσου το πρωί αποτοξινώνει τον οργανισμό, ωφελεί το κυκλοφοριακό σύστημα και βοηθά στην αποτοξίνωση των καπνιστών.
Τα πράσα
Αν βάλουμε επάνω στις πληγές από τα ερπετά και τις ρογαλίδες κοπανισμένο πράσο, γιατρεύονται γρηγορότερα παρά με κάθε άλλο φάρμακο. Το βρασμένο πράσο, όταν πίνεται μαζί με μέλι γιατρεύει τη βραχνάδα. Ο σπόρος τους όταν πίνεται με κρασί από ξερά σταφύλια γιατρεύει την δυσουρία. Όταν όμως τρώγεται τακτικά αδυνατίζει την όραση και φέρνει κακοστομαχιά. Ο χυμός του πράσου ανακατωμένος με υδρομέλι, ωφελεί τους δαγκωμένους από ερπετά όταν τον πιούν. Αν ανακατέψουμε το χυλό του με ξύδι και λιβάνι ή με γάλα ή με ροδέλαιο και τον σταλάξουμε στο αυτί είναι ωφέλιμος για τις ωταλγίες και την βοή των αυτιών. Τα πράσα είναι ωφέλιμα σε όσους έχουν πόνους στα πλευρά. Όταν φας μανιτάρια και φοβάσαι μήπως ήταν φαρμακερά, φάε πράσα να μη σε βλάψει το φαρμάκι. Έτσι εξαφανίζει και τη μέθη, αν φας πράσα ξεμεθάς γρηγορότερα.
Light και ευεργετικό
Είναι φυτό που βλασταίνει από το πρώτο χρόνο και μπορεί να καταναλωθεί ολόκληρο στο τέλος της καλλιεργητικής περιόδου, απλά χρειάζεται να αφήνουμε και μερικά φυτά για ένα χρόνο ακόμα αν θέλουμε να κρατήσουμε σπόρους.
Διαθέτει ιδιότητες που το καθιστούν ιδιαίτερα ωφέλιμο, είναι πλούσια πηγή μεταλλικών αλάτων, σιδήρου, βιταμινών, άριστο τονωτικό, αντισηπτικό και βοηθά στην περίπτωση αναιμίας. Ακόμα περιέχει σημαντικά έλαια, που συμβάλουν στην σωστή γαστρική λειτουργία και κατ’ επέκταση στην όρεξη. Και δεν είναι καθόλου παχυντικό.
Διαθέτει ιδιότητες που το καθιστούν ιδιαίτερα ωφέλιμο, είναι πλούσια πηγή μεταλλικών αλάτων, σιδήρου, βιταμινών, άριστο τονωτικό, αντισηπτικό και βοηθά στην περίπτωση αναιμίας. Ακόμα περιέχει σημαντικά έλαια, που συμβάλουν στην σωστή γαστρική λειτουργία και κατ’ επέκταση στην όρεξη. Και δεν είναι καθόλου παχυντικό.
Απο την αρχαιότητα στη διεθνή κουζίνα
Ένα λαχανικό που η χρήση του είναι πασίγνωστη από αρχαιοτάτων χρόνων.
Στη αρχαιοελληνική κουζίνα με την ονομασία «κρόμμυον το πράσον» και την Ρωμαϊκή με την ονομασία Allium porrum κατείχε σημαντική θέση. Η χρήση του αναφέρεται ακόμη και στη Παλαιά Διαθήκη.
Ονομαστός από την αρχαιότητα ο «Μυττωτός», μια σάλτσα από φρέσκο μαλακό τυρί, τριμμένο σκόρδο, πράσο, ελαιόλαδο και μέλι.
Το πράσο το συναντάμε σε παρά πολλές κουζίνες σε όλο τον κόσμο και αυτό οφείλεται στο ότι μπορεί και συνδυάζεται περίφημα με τα κρεατικά, τα ψαρικά τα πουλερικά, τα όσπρια και πολλά άλλα λαχανικά. Μπορεί να καταναλωθεί και ωμό αλλά κυρίως χρησιμοποιείται μαγειρεμένο.
Στη αρχαιοελληνική κουζίνα με την ονομασία «κρόμμυον το πράσον» και την Ρωμαϊκή με την ονομασία Allium porrum κατείχε σημαντική θέση. Η χρήση του αναφέρεται ακόμη και στη Παλαιά Διαθήκη.
Ονομαστός από την αρχαιότητα ο «Μυττωτός», μια σάλτσα από φρέσκο μαλακό τυρί, τριμμένο σκόρδο, πράσο, ελαιόλαδο και μέλι.
Το πράσο το συναντάμε σε παρά πολλές κουζίνες σε όλο τον κόσμο και αυτό οφείλεται στο ότι μπορεί και συνδυάζεται περίφημα με τα κρεατικά, τα ψαρικά τα πουλερικά, τα όσπρια και πολλά άλλα λαχανικά. Μπορεί να καταναλωθεί και ωμό αλλά κυρίως χρησιμοποιείται μαγειρεμένο.
Βίντεο
Το πράσο στην υπηρεσία της καρδιάς: http://www.youtube.com/watch?v=GNyJap6Csus
Βιβλιογραφία - Ιστογραφία
Το πράσο και η διατροφική του αξία: http://www.clickatlife.gr/diatrofi/story/13067
Βικιπαίδεια:http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%BF
Πράσο: σπορά φύτεμα καλλιέργεια :http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%BF
Οι ευεργετικές ιδιότητες του πράσου: http://www.cooklos.gr/syntages/ayto-to-ikseres/eyergetikes-idiotites-toy-prasoy
Πράσα: Σύμμαχοι στο αδυνάτισμα και στην πρόληψη του καρκίνου: http://www.faysbook.gr/site/swma-pneuma/diatrofh/prasa-summaxoi-sto-adunatisma-kai-sthn-prolhpsh-tou-karkinou
Βικιπαίδεια:http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%BF
Πράσο: σπορά φύτεμα καλλιέργεια :http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CF%81%CE%AC%CF%83%CE%BF
Οι ευεργετικές ιδιότητες του πράσου: http://www.cooklos.gr/syntages/ayto-to-ikseres/eyergetikes-idiotites-toy-prasoy
Πράσα: Σύμμαχοι στο αδυνάτισμα και στην πρόληψη του καρκίνου: http://www.faysbook.gr/site/swma-pneuma/diatrofh/prasa-summaxoi-sto-adunatisma-kai-sthn-prolhpsh-tou-karkinou