ΜΑΙΝΤΑΝΟΣ
ΓΑΒΡΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ
ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2013-2014
ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ 2013-2014
ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ
Η λατινική του ονομασία είναι Petroselinum crispum και το συναντούμε με τα ονόματα Μαϊντανός, Πετροσέλινο, Περσέμολο, Μακεδονίσι, Μανδανός ή Μαϊδανός, Περσίμουλο ή Περσίμολο, Κουδουμέντο, Μυρωδιά.Στην Ήπειρο Μανδανίζι και στη Κεφαλληνία Περσίμολο. Εκ των ανωτέρω η αρχαία εξ αυτών Πετροσέλινο, διεσώθη στην Ήπειρο. Το Μακεδονήσιο ή Μακεδονήσι, ονομάσθη από τον τόπο, διότι αυτό της Μακεδονίας, εκρίνετο ως άριστο, όπως μαρτυρεί ο Διοσκορίδης. Ανήκει εις την τάξη των Σκιαδανθών.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ/ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Ο μαϊντανός είναι εξαιρετικό φυτό για την υγεία καθώς περιέχει δραστικές και άφθονες βιταμίνες: Α, C, E και σίδηρο. Τα νωπά φύλλα στη σαλάτα μπορούν να θεωρηθούν φυσικό συμπλήρωμα βιταμινών και ιχνοστοιχείων. Τα σπέρματα του φυτού έχουν διουρητική δράση και βοηθούν κατά της πέτρας των νεφρών. Επίσης ο μαϊντανός είναι τονωτικός και χωνευτικός και συνίσταται κατά της διάρροιας, της ατονίας, της αρτηριακής πίεσης και της ακμής. Ακόμη εκτιμάται ως εμμηναγωγός, χρήσιμος για την καθυστέρηση της περιόδου.
Θεραπευτικές Ιδιότητες : Ο μαϊντανός είναι πλούσια πηγή μετάλλων και η περιεκτικότητά του σε σίδηρο είναι μεγαλύτερη από οποιοδήποτε άλλο πράσινο λαχανικό. Επίσης, περιέχει μεγάλη ποσότητα βιταμινών Α και Β και τρεις φορές μεγαλύτερη ποσότητα βιταμίνης C απ’ ό,τι τα εσπεριδοειδή.
Έχει ευεργετική δράση για τα νεφρά, την ουροδόχο κύστη, το συκώτι, τον τράχηλο της μήτρας και τ’ αγγεία του αίματος. Επίσης, έχει αντικαρκινική δράση, λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε αντιοξειδωτικές ουσίες, οι οποίες εξουδετερώνουν την τοξικότητα καρκινογόνων ουσιών, μεταξύ των οποίων και αυτών που περιέχονται στον καπνό.
Προλαμβάνει τη ρευματοπάθεια και βοηθά στην αντιμετώπιση πρησμένων αδένων.
Εάν είναι δύσκολο να καταναλώσουμε μεγάλη ποσότητα φρέσκου μαϊντανού, ως σαλατικό, μπορούμε να φτιάξουμε «τσάι».
Το «τσάι» από τις ρίζες του φυτού είναι ισχυρό διουρητικό και εφιδρωτικό, αλλά ταυτόχρονα ορεκτικό και τονωτικό του οργανισμού. Βοηθάει στην αποβολή των λίθων του νεφρού και στη θεραπεία της κυστίτιδας.
Τα φύλλα του είναι πολύ μαλακτικά, εάν τοποθετηθούν πάνω σε μώλωπες ή σε σημεία που έχουν τσιμπήσει έντομα.
Άτομα που πάσχουν από νευραλγίες, αρθριτικούς και ρευματικούς πόνους, μπορούν να κάνουν εντριβή με το χυμό του μαϊντανού μαζί με οινόπνευμα.
και για το προεμμηνοροϊκό σύνδρομο.
Έχει ευεργετική δράση για τα νεφρά, την ουροδόχο κύστη, το συκώτι, τον τράχηλο της μήτρας και τ’ αγγεία του αίματος. Επίσης, έχει αντικαρκινική δράση, λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς του σε αντιοξειδωτικές ουσίες, οι οποίες εξουδετερώνουν την τοξικότητα καρκινογόνων ουσιών, μεταξύ των οποίων και αυτών που περιέχονται στον καπνό.
Προλαμβάνει τη ρευματοπάθεια και βοηθά στην αντιμετώπιση πρησμένων αδένων.
Εάν είναι δύσκολο να καταναλώσουμε μεγάλη ποσότητα φρέσκου μαϊντανού, ως σαλατικό, μπορούμε να φτιάξουμε «τσάι».
Το «τσάι» από τις ρίζες του φυτού είναι ισχυρό διουρητικό και εφιδρωτικό, αλλά ταυτόχρονα ορεκτικό και τονωτικό του οργανισμού. Βοηθάει στην αποβολή των λίθων του νεφρού και στη θεραπεία της κυστίτιδας.
Τα φύλλα του είναι πολύ μαλακτικά, εάν τοποθετηθούν πάνω σε μώλωπες ή σε σημεία που έχουν τσιμπήσει έντομα.
Άτομα που πάσχουν από νευραλγίες, αρθριτικούς και ρευματικούς πόνους, μπορούν να κάνουν εντριβή με το χυμό του μαϊντανού μαζί με οινόπνευμα.
και για το προεμμηνοροϊκό σύνδρομο.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΦΥΤΟΥ
Ο γνωστός σε όλους μαϊντανός είναι αρωματικό, διετές φυτό που φθάνει τα 80 εκ. ύψος. Έχει ευθυτενή μίσχο, ζωηρά πράσινα φύλλα και λευκά άνθη. Η οσμή που αναδύεται με την τριβή, οφείλεται στο αιθέριο έλαιό του.
ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΗ ΦΥΤΟΥ
O μαϊντανός ως ποώδες φυτό είναι ιθαγενές των Μεσογειακών χωρών. Είναι διετές σε περιοχές με εύκρατο κλίμα και μονοετές στις υποτροπικές και τροπικές περιοχές και σε χωράφια πλούσια, ποτιστικά, στραγγερά. Για να ευδοκιμήσει ο μαϊντανός χρειάζεται πλήρη ηλιοφάνεια και έδαφος που έχει ποτιστεί αλλά είναι καλά στραγγισμένο.
ΠΟΙΚΙΛΙΕΣ
Οι ποικιλίες του μαϊντανού είναι :
Φραγκομαϊντανός : Η ρίζα του πάει αρκετά βαθιά, για αυτό εάν το καλλιεργήσετε σε γλάστρα φροντίστε το βάθος της να είναι τουλάχιστον 50 εκατοστά.
Κατσαρός μαϊντανός : Αυτή η ποικιλία είναι κατάλληλη για διατήρηση στην κατάψυξη, αφού αντέχει αρκετούς μήνες.
Πλατύφυλλος μαϊντανός: Αυτή η ποικιλία είναι κατάλληλη για αποξήρανση και αυτό γιατί μπορεί και διατηρεί όλα τα γευστικά του χαρακτηριστικά.
Φραγκομαϊντανός : Η ρίζα του πάει αρκετά βαθιά, για αυτό εάν το καλλιεργήσετε σε γλάστρα φροντίστε το βάθος της να είναι τουλάχιστον 50 εκατοστά.
Κατσαρός μαϊντανός : Αυτή η ποικιλία είναι κατάλληλη για διατήρηση στην κατάψυξη, αφού αντέχει αρκετούς μήνες.
Πλατύφυλλος μαϊντανός: Αυτή η ποικιλία είναι κατάλληλη για αποξήρανση και αυτό γιατί μπορεί και διατηρεί όλα τα γευστικά του χαρακτηριστικά.
ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Ο μαϊντανός είναι ιθαγενές φυτό της βόρειας Αμερικής, της δυτικής Ασίας, και της νοτιοανατολικής Ευρώπης, μαζί και της Ελλάδος. Φυτρώνει άναρχα σε όλα τα εδάφη, ακόμα και στα πετρώδη ή χαλικώδη σημεία, στους τοίχους και στα ερείπια. Επίσης είναι φυτό στίλβο, λείο, αρωματικό, ποώδες και διετές.
Η καλλιέργεια του μαϊντανού πραγματοποιείται μέσω της σποράς, τις περισσότερες φορές από το Φεβρουάριο έως τον Οκτώβριο. Στη περίπτωση που δεν επικρατεί ψύχος, την ίδια στιγμή επί τόπου, εφόσον πρόκειται περί καλλιέργειας ειδικής για φαρμακευτικούς σκοπούς. Το φύτρωμα των σπόρων πραγματοποιείται με αργούς ρυθμούς. Επίσης έχει την ικανότητα να καλλιεργείται σε όλους τους λαχανόκηπους.
Απαιτείται χώμα δροσερό, μαλακό, πλούσιο και καλής ποιότητας. Αυτό μαλακώνει με βαθιά οργώματα. Πριν από το τελευταίο όργωμα πρέπει να σκορπιστεί κοπριά, την οποίαν οι καλλιεργητές παραχώνουνε μέχρι και το τελευταίο όργωμα. Μετέπειτα το έδαφος θρυμματίζεται με τη σβάρνα ικανοποιητικά για να ισοπεδωθεί και μέσω ενός κυλίνδρου σπάζουνε οι βώλοι και πιέζεται το χώμα. Στη συνέχεια το χώμα αυλακώνεται με τον ιπποκίνητο αυλακωτή, κάνοντας αυλάκια περίπου 3.5 εκατοστών και απέχοντας 30 εκατοστά έως 1 μέτρο εντός των οποίων πραγματοποιείται η σπορά με αραιό πέταγμα των σπόρων. Τέλος οι σπόροι σκεπάζονται με τον κύλινδρο.
Είναι απαραίτητο, καθ όλη την περίοδο της βλαστήσεως, να εξαφανίζονται όλα τα βλαβερά χόρτα, ώστε να καταπολεμηθεί ή ανάπτυξή τους, μέσω σκαλισμάτων και βοτανισμάτων. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού η φυτεία πρέπει να ποτίζεται με μεγάλες ποσότητες νερού και να κλαδεύεται συχνά ώστε να εμποδιστεί η ανάπτυξη των ανθοφόρων μίσχων.
Εφόσον ή καλλιέργεια έχει ως σκοπό την παραγωγή φύλλων και ριζών, τότε η συγκομιδή πραγματοποιείται, προς το τέλος του φθινοπώρου.Από την άλλη ή συλλογή των καρπών πραγματοποιείται κατά το επόμενο έτος, όταν αυτοί είναι ώριμοι, πρέπει όμως να συλλέγονται απευθείας μέχρι να ωριμάσουν.
Η καλλιέργεια του μαϊντανού πραγματοποιείται μέσω της σποράς, τις περισσότερες φορές από το Φεβρουάριο έως τον Οκτώβριο. Στη περίπτωση που δεν επικρατεί ψύχος, την ίδια στιγμή επί τόπου, εφόσον πρόκειται περί καλλιέργειας ειδικής για φαρμακευτικούς σκοπούς. Το φύτρωμα των σπόρων πραγματοποιείται με αργούς ρυθμούς. Επίσης έχει την ικανότητα να καλλιεργείται σε όλους τους λαχανόκηπους.
Απαιτείται χώμα δροσερό, μαλακό, πλούσιο και καλής ποιότητας. Αυτό μαλακώνει με βαθιά οργώματα. Πριν από το τελευταίο όργωμα πρέπει να σκορπιστεί κοπριά, την οποίαν οι καλλιεργητές παραχώνουνε μέχρι και το τελευταίο όργωμα. Μετέπειτα το έδαφος θρυμματίζεται με τη σβάρνα ικανοποιητικά για να ισοπεδωθεί και μέσω ενός κυλίνδρου σπάζουνε οι βώλοι και πιέζεται το χώμα. Στη συνέχεια το χώμα αυλακώνεται με τον ιπποκίνητο αυλακωτή, κάνοντας αυλάκια περίπου 3.5 εκατοστών και απέχοντας 30 εκατοστά έως 1 μέτρο εντός των οποίων πραγματοποιείται η σπορά με αραιό πέταγμα των σπόρων. Τέλος οι σπόροι σκεπάζονται με τον κύλινδρο.
Είναι απαραίτητο, καθ όλη την περίοδο της βλαστήσεως, να εξαφανίζονται όλα τα βλαβερά χόρτα, ώστε να καταπολεμηθεί ή ανάπτυξή τους, μέσω σκαλισμάτων και βοτανισμάτων. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού η φυτεία πρέπει να ποτίζεται με μεγάλες ποσότητες νερού και να κλαδεύεται συχνά ώστε να εμποδιστεί η ανάπτυξη των ανθοφόρων μίσχων.
Εφόσον ή καλλιέργεια έχει ως σκοπό την παραγωγή φύλλων και ριζών, τότε η συγκομιδή πραγματοποιείται, προς το τέλος του φθινοπώρου.Από την άλλη ή συλλογή των καρπών πραγματοποιείται κατά το επόμενο έτος, όταν αυτοί είναι ώριμοι, πρέπει όμως να συλλέγονται απευθείας μέχρι να ωριμάσουν.
ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ/ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ
Εάν ή καλλιέργεια έχει ως σκοπό την παραγωγή φύλλων και ριζών, τότε η συγκομιδή αμφοτέρων τούτων λαμβάνει χώρα, περί το τέλος του φθινοπώρου.
Αφ’ ετέρου ή συλλογή των καρπών γίνεται κατά το επόμενο έτος, όταν αυτοί είναι ώριμοι, πρέπει όμως να τούς συλλέγουμε ευθύς ως ωριμάσουν, διότι οι πρώτοι αναφαινόμενοι ωριμάζουν προ των άλλων.
Αφ’ ετέρου ή συλλογή των καρπών γίνεται κατά το επόμενο έτος, όταν αυτοί είναι ώριμοι, πρέπει όμως να τούς συλλέγουμε ευθύς ως ωριμάσουν, διότι οι πρώτοι αναφαινόμενοι ωριμάζουν προ των άλλων.
ΧΡΗΣΗ
Το φυτό αυτό, ως αρωματικό στη συνήθη δόση διεγείρει την όρεξη και διευκολύνει την πέψη των τροφίμων.
Ο εκ των φύλλων και του στελέχους εξαγόμενος χυμός, λαμβανόμενος στη μέτρια δόση των 150 γραμ. κατά τον χρόνο της κρίσεως, έχει μεγάλη επιτυχία,στους διαλείποντας πυρετούς, την άνοιξη και το φθινόπωρο.
Ο χυμός ούτος αναμιγνυόμενος μετά θερμού γάλακτος και λαμβανόμενος προ του πρωινού γεύματος (νηστικός) αποτελεί άριστον αποχρεμπτικό, συνιστώμενο στις περιπτώσεις του υγρού άσθματος, του πνευμονικού κατάρρου και της αφωνίας.
Αναμιγνυόμενος μετά μέλιτος, χρησιμοποιείται επιτυχώς, στα πεσίματα ή παντός είδους μώλωπες, προς επαναφορά της κανονικής κυκλοφορίας και έκκρισης του μολυνθέντος αίματος, του προσβληθέντος μέρους.
Τα φύλλα χρησιμοποιούνται εξωτερικώς, ως τοπικό καθαρτικό των δυσθεραπεύτων πληγών και των καρκινώδους φύσεως ελκών.
Είναι δε αποτελεσματικά τιθέμενα επί των οφθαλμών, σε περιπτώσεις πυώδους οφθαλμίας.
Τα εκ φύλλων καταπλάσματα, αφού βράσουν επί πολύ εντός οίνου, τιθέμενα επί των πληγωμένων μερών, θεραπεύουν εντός ολίγου χρόνου, τα κτυπήματα και τούς μώλωπας.
Τα καταπλάσματα ταύτα, εάν τεθούν επί του λαιμού, ωφελούν σε περιπτώσεις φλεγμονής του λάρυγγα, πρέπει όμως να θερμαίνονται εκάστοτε εντός του οίνου, εις τον όποιον έβρασαν αρχικώς.
Επιτυγχάνεται ένα εξαίρετο φάρμακο εναντίον των υποδερματικών φυμάτων, διά της καλής αναμίξεως εντός γουδιού, μιας δραχμίδος (φούχτας) φύλλων Μαϊντανού, ετέρας Άνθρίσκου του Χαιρεφύλλου (κοινώς Σκαντσίκι, εν Κεφαλληνία), ολίγου μαγειρικού άλατος και μιας κουταλιάς ελαιολάδου. Το μίγμα τούτο απλώνεται επί υφάσματος και τοποθετείται επί τού αποστήματος πρωί και απόγευμα μέχρις αποθεραπείας.
Επί δηγμάτων σφήκας ή μέλισσας, εξαφανίζεται ο πόνος, εάν τρίψουμε το δηχθέν μέρος, με φύλλα Μαϊντανού.
Διά να καταπραΰνουμε τούς δριμείς πόνους των αυτιών και των δοντιών, αρκεί να εισαγάγουμε, εντός τού πάσχοντος αυτιού ένα βωλάριο, από μίγματος κοπανισμένου Μαϊντανού, ελαιολάδου και κοινού άλατος.
Τα σπυριά τού δέρματος εξαλείφονται διά της πλύσεως αυτών πρωί και απόγευμα, με αφέψημα Μαϊντανού, εντός βρόχινου ύδατος.
Η ρίζα, συλλεγόμενη κατά το δεύτερο έτος, όταν αυτή βρίσκεται στην πλήρη ανάπτυξη της και αποξηραινομένη αμέσως εντός κλιβάνου, είναι χρήσιμος για τη παρασκευή αφεψήματος ορεκτικού, λίαν αποτελεσματικού, προκειμένου περί υδρωπικίας, ίκτερου (χρυσής), οιδημάτων του ήπατος και του σπληνό,ς ως και των ανωμαλιών της κυκλοφορίας του αίματος.
Το αφέψημα τούτο, το οποίο είναι και αντισκορβουτικό, επιτυγχάνεται διά της βράσεως, περί την ώρα, εντός κλειστού δοχείου 0.60 - 0.90 γραμ. ρίζας, εις δύο λίτρα νερού.
Τέλος οι σπόροι, λαμβανόμενοι ως αφέψημα, στη δόση των 5 -10 γραμ. εντός λίτρου νερού, είναι ορεκτικοί, στομαχικοί, αντιφυσώδεις, εμμηναγωγοί και διουρητικοί.
Η έντονος οσμή και γεύσης πάντων των μερών του οφείλεται στο αιθέριο έλαιο, το οποίο περιέχει το φυτό τούτο, το καλούμενο Απιόλη.
Ο εκ των φύλλων και του στελέχους εξαγόμενος χυμός, λαμβανόμενος στη μέτρια δόση των 150 γραμ. κατά τον χρόνο της κρίσεως, έχει μεγάλη επιτυχία,στους διαλείποντας πυρετούς, την άνοιξη και το φθινόπωρο.
Ο χυμός ούτος αναμιγνυόμενος μετά θερμού γάλακτος και λαμβανόμενος προ του πρωινού γεύματος (νηστικός) αποτελεί άριστον αποχρεμπτικό, συνιστώμενο στις περιπτώσεις του υγρού άσθματος, του πνευμονικού κατάρρου και της αφωνίας.
Αναμιγνυόμενος μετά μέλιτος, χρησιμοποιείται επιτυχώς, στα πεσίματα ή παντός είδους μώλωπες, προς επαναφορά της κανονικής κυκλοφορίας και έκκρισης του μολυνθέντος αίματος, του προσβληθέντος μέρους.
Τα φύλλα χρησιμοποιούνται εξωτερικώς, ως τοπικό καθαρτικό των δυσθεραπεύτων πληγών και των καρκινώδους φύσεως ελκών.
Είναι δε αποτελεσματικά τιθέμενα επί των οφθαλμών, σε περιπτώσεις πυώδους οφθαλμίας.
Τα εκ φύλλων καταπλάσματα, αφού βράσουν επί πολύ εντός οίνου, τιθέμενα επί των πληγωμένων μερών, θεραπεύουν εντός ολίγου χρόνου, τα κτυπήματα και τούς μώλωπας.
Τα καταπλάσματα ταύτα, εάν τεθούν επί του λαιμού, ωφελούν σε περιπτώσεις φλεγμονής του λάρυγγα, πρέπει όμως να θερμαίνονται εκάστοτε εντός του οίνου, εις τον όποιον έβρασαν αρχικώς.
Επιτυγχάνεται ένα εξαίρετο φάρμακο εναντίον των υποδερματικών φυμάτων, διά της καλής αναμίξεως εντός γουδιού, μιας δραχμίδος (φούχτας) φύλλων Μαϊντανού, ετέρας Άνθρίσκου του Χαιρεφύλλου (κοινώς Σκαντσίκι, εν Κεφαλληνία), ολίγου μαγειρικού άλατος και μιας κουταλιάς ελαιολάδου. Το μίγμα τούτο απλώνεται επί υφάσματος και τοποθετείται επί τού αποστήματος πρωί και απόγευμα μέχρις αποθεραπείας.
Επί δηγμάτων σφήκας ή μέλισσας, εξαφανίζεται ο πόνος, εάν τρίψουμε το δηχθέν μέρος, με φύλλα Μαϊντανού.
Διά να καταπραΰνουμε τούς δριμείς πόνους των αυτιών και των δοντιών, αρκεί να εισαγάγουμε, εντός τού πάσχοντος αυτιού ένα βωλάριο, από μίγματος κοπανισμένου Μαϊντανού, ελαιολάδου και κοινού άλατος.
Τα σπυριά τού δέρματος εξαλείφονται διά της πλύσεως αυτών πρωί και απόγευμα, με αφέψημα Μαϊντανού, εντός βρόχινου ύδατος.
Η ρίζα, συλλεγόμενη κατά το δεύτερο έτος, όταν αυτή βρίσκεται στην πλήρη ανάπτυξη της και αποξηραινομένη αμέσως εντός κλιβάνου, είναι χρήσιμος για τη παρασκευή αφεψήματος ορεκτικού, λίαν αποτελεσματικού, προκειμένου περί υδρωπικίας, ίκτερου (χρυσής), οιδημάτων του ήπατος και του σπληνό,ς ως και των ανωμαλιών της κυκλοφορίας του αίματος.
Το αφέψημα τούτο, το οποίο είναι και αντισκορβουτικό, επιτυγχάνεται διά της βράσεως, περί την ώρα, εντός κλειστού δοχείου 0.60 - 0.90 γραμ. ρίζας, εις δύο λίτρα νερού.
Τέλος οι σπόροι, λαμβανόμενοι ως αφέψημα, στη δόση των 5 -10 γραμ. εντός λίτρου νερού, είναι ορεκτικοί, στομαχικοί, αντιφυσώδεις, εμμηναγωγοί και διουρητικοί.
Η έντονος οσμή και γεύσης πάντων των μερών του οφείλεται στο αιθέριο έλαιο, το οποίο περιέχει το φυτό τούτο, το καλούμενο Απιόλη.
ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΦΥΤΟΥ στην αρχαιοελληνική ιστορία
Τα φύλλα του χρησιμοποιούνται από τους αρχαίους ελληνικούς και ρωμαϊκούς χρόνους ως φαρμακευτικό ή αρωματικό βότανο, καθώς και για το γαρνίρισμα των φαγητών. Οι αρχαίοι Έλληνες έφτιαχναν στεφάνια από μαϊντανό, με τα οποία στόλιζαν τους νικητές των Νεμέων και Ισθμίων.
Αναφορές για το μαϊντανό έχουμε και από τη μυθολογία. Στο σημείο όπου χύθηκε το αίμα του Αρχέμορου, ο οποίος δολοφονήθηκε από ένα φίδι φύτρωσε μαϊντανός. Στην Οδύσσεια του Ομήρου αναφέρεται η καλλιέργεια μαϊντανού στην Ωγυγία.
Οι Ρωμαίοι κατανάλωναν μαϊντανό για να βοηθήσουν τη διαδικασία της πέψης, το χρησιμοποιούσαν ως γαρνιτούρα και αρωματικό του φαγητού και μασούσαν μαϊντανό μετά την κατανάλωση αλκοόλ για καλύτερη αναπνοή.
Αναφορές για το μαϊντανό έχουμε και από τη μυθολογία. Στο σημείο όπου χύθηκε το αίμα του Αρχέμορου, ο οποίος δολοφονήθηκε από ένα φίδι φύτρωσε μαϊντανός. Στην Οδύσσεια του Ομήρου αναφέρεται η καλλιέργεια μαϊντανού στην Ωγυγία.
Οι Ρωμαίοι κατανάλωναν μαϊντανό για να βοηθήσουν τη διαδικασία της πέψης, το χρησιμοποιούσαν ως γαρνιτούρα και αρωματικό του φαγητού και μασούσαν μαϊντανό μετά την κατανάλωση αλκοόλ για καλύτερη αναπνοή.
ΙΑΤΡΙΚΗ ΚΑΙ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ
Ο μαϊντανός είναι πλούσιος σε μέταλλα και περιέχει περισσότερο σίδηρο από οποιοδήποτε άλλο πράσινο λαχανικό. Περιέχει πολλή βιταμίνη Α και Β και τρεις φορές περισσότερη βιταμίνη C απ' ό,τι τα εσπεριδοειδή.
Τα 100 γρ Μαϊντανού περιέχουν κατά μέσο όρο:
Νερό - 81,1 g
Πρωτεΐνες - 4,4 g
Υδατάνθρακες 0,4 g - 7,4 g
Φυτικές ίνες (κυτταρίνη) - 4.3 g
Βιταμίνες
Βιταμίνη Α (β-καροτένιο) - 5,4 mg
βιταμίνη Β1 (θειαμίνη) -0,14 mg
βιταμίνη Β2 (ριβοφλαβίνη) - 0,3 mg
Η νιασίνη (βιταμίνη Β3 ή βιταμίνη RR) - 2,5 mg
βιταμίνη Β5 (παντοθενικό οξύ) - 0,3 mg
Βιταμίνη B6 (πυριδοξίνη)- 0,2 mg *
Φολικό οξύ (βιταμίνη Β9) - 116 mcg
Βιταμίνη C (ασκορβικό οξύ) - 166 mg
Βιταμίνη Ε (τοκοφερόλη) - 3,7 mg
βιταμίνης Κ (fillohinon)- 0,8 mg *
Βιοτίνη (Βιταμίνη Η) - 0,4 mg
Ιχνοστοιχεία
Κάλιο - 1000 mg
Ασβέστιο - 245 mg
Μαγνήσιο - 41 mg
Νάτριο - 33 mg *
θείου - 190 mg
Φώσφορος * - 128 mg *
Χλώριο - 160 mg των ιχνοστοιχείων σε μαϊντανό * Σίδερο- 5,5 mg
Ιώδιο - 15 mcg
Μαγγάνιο - 2,7 mg
Χαλκός - 0,55 mg
Ψευδάργυρος - 0.9
Φθόριο - 110 mg
Ο Μαϊντανός έχει τονωτικές, διεγερτικές, ορεκτικές, ανακουφιστικές και καθαρτικές ιδιότητες.Χρησιμοποιείται κυρίως σαν διουρητικό. Έχει εξαιρετικές αντισηπτικές ιδιότητες, δυναμώνει γενικά το ανοσοποιητικό σύστημα και ενισχύει τη νεφρική λειτουργία με μία ήπια διουρητική δράση, "καθαρίζοντας" το αίμα. Συνιστάται σε περίπτωση απουσίας του της όρεξης, κατάθλιψη, ανορεξία, αναιμία, γαστρίτιδα και έλκη, ρευματισμούς και παθήσεις του πεπτικού συστήματος. Ο μαϊντανός ρυθμίζει δραστηριότητα των νεφρών και του ήπατος, διεγείρει την έκκριση των πεπτικών ενζύμων που
λευκαίνουν τα δόντια, στην ενίσχυση των ούλων, δυναμώνει και ομαλοποιεί την κινητικότητα του εντέρου μεταβολισμό.
Ο μαϊντανός περιέχει αιθέριο έλαιο με αγγειοδιασταλτικές ιδιότητες. Αν εναποθέσεις τα κοπανισμένα φύλλα του μαϊντανού πάνω στη μελανιά σου, τότε αυτό θα συμβάλει στη διαστολή των τριχοειδών αγγείων κάτω από το δέρμα και καθώς βελτιώνει τοπικά την κυκλοφορία του αίματος, οδηγεί σε γρηγορότερη επούλωση της μελανιάς.
Τα 100 γρ Μαϊντανού περιέχουν κατά μέσο όρο:
Νερό - 81,1 g
Πρωτεΐνες - 4,4 g
Υδατάνθρακες 0,4 g - 7,4 g
Φυτικές ίνες (κυτταρίνη) - 4.3 g
Βιταμίνες
Βιταμίνη Α (β-καροτένιο) - 5,4 mg
βιταμίνη Β1 (θειαμίνη) -0,14 mg
βιταμίνη Β2 (ριβοφλαβίνη) - 0,3 mg
Η νιασίνη (βιταμίνη Β3 ή βιταμίνη RR) - 2,5 mg
βιταμίνη Β5 (παντοθενικό οξύ) - 0,3 mg
Βιταμίνη B6 (πυριδοξίνη)- 0,2 mg *
Φολικό οξύ (βιταμίνη Β9) - 116 mcg
Βιταμίνη C (ασκορβικό οξύ) - 166 mg
Βιταμίνη Ε (τοκοφερόλη) - 3,7 mg
βιταμίνης Κ (fillohinon)- 0,8 mg *
Βιοτίνη (Βιταμίνη Η) - 0,4 mg
Ιχνοστοιχεία
Κάλιο - 1000 mg
Ασβέστιο - 245 mg
Μαγνήσιο - 41 mg
Νάτριο - 33 mg *
θείου - 190 mg
Φώσφορος * - 128 mg *
Χλώριο - 160 mg των ιχνοστοιχείων σε μαϊντανό * Σίδερο- 5,5 mg
Ιώδιο - 15 mcg
Μαγγάνιο - 2,7 mg
Χαλκός - 0,55 mg
Ψευδάργυρος - 0.9
Φθόριο - 110 mg
Ο Μαϊντανός έχει τονωτικές, διεγερτικές, ορεκτικές, ανακουφιστικές και καθαρτικές ιδιότητες.Χρησιμοποιείται κυρίως σαν διουρητικό. Έχει εξαιρετικές αντισηπτικές ιδιότητες, δυναμώνει γενικά το ανοσοποιητικό σύστημα και ενισχύει τη νεφρική λειτουργία με μία ήπια διουρητική δράση, "καθαρίζοντας" το αίμα. Συνιστάται σε περίπτωση απουσίας του της όρεξης, κατάθλιψη, ανορεξία, αναιμία, γαστρίτιδα και έλκη, ρευματισμούς και παθήσεις του πεπτικού συστήματος. Ο μαϊντανός ρυθμίζει δραστηριότητα των νεφρών και του ήπατος, διεγείρει την έκκριση των πεπτικών ενζύμων που
λευκαίνουν τα δόντια, στην ενίσχυση των ούλων, δυναμώνει και ομαλοποιεί την κινητικότητα του εντέρου μεταβολισμό.
Ο μαϊντανός περιέχει αιθέριο έλαιο με αγγειοδιασταλτικές ιδιότητες. Αν εναποθέσεις τα κοπανισμένα φύλλα του μαϊντανού πάνω στη μελανιά σου, τότε αυτό θα συμβάλει στη διαστολή των τριχοειδών αγγείων κάτω από το δέρμα και καθώς βελτιώνει τοπικά την κυκλοφορία του αίματος, οδηγεί σε γρηγορότερη επούλωση της μελανιάς.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
http://www.herb.gr
http://informatics.aua.gr
http://www.diatrofi.gr
http://www.mpbalatsinos.gr
https://www.facebook.com
http://aroma-herbs.com
http://www.giatrosofia.com
http://www.stixoi.info
http://www.kalyterotera.gr
http://www.xn--mxa1bcd.gr
http://www.captainspices.gr
http://www.esoterica.gr
http://www.ftiaxno.gr
http://monoprasino.blogspot.gr
http://www.ecotimes.gr
http://www.diatrofi.gr
http://www.sheblogs.eu
http://informatics.aua.gr
http://www.diatrofi.gr
http://www.mpbalatsinos.gr
https://www.facebook.com
http://aroma-herbs.com
http://www.giatrosofia.com
http://www.stixoi.info
http://www.kalyterotera.gr
http://www.xn--mxa1bcd.gr
http://www.captainspices.gr
http://www.esoterica.gr
http://www.ftiaxno.gr
http://monoprasino.blogspot.gr
http://www.ecotimes.gr
http://www.diatrofi.gr
http://www.sheblogs.eu